De overeenkomst betekent onder meer dat een aanzienlijk deel van de vangstrechten van de Europese Unie wordt overgedragen aan het Verenigd Koninkrijk. Volgens VisNed vertegenwoordigt dat een waarde van 1,6 miljard euro. Voor de Nederlandse vissers komt het verlies neer op honderden miljoenen euro’s. „We mogen structureel minder vangen, ongeacht of de vis uit EU- of uit Brits water komt. De Britten krijgen elk jaar duizend ton tong, wat schol en kabeljauw, maar ook veel haring en makreel”, zegt Visser. Zijn organisatie wil schadevergoeding voor de „financiële aderlating.”

Gerard van Balsfoort, voorzitter van de Redersvereniging voor de Zeevisserij (die de diepvriestrawlervloot vertegenwoordigt) stelt dat Nederlandse bedrijven een aanzienlijk deel van hun vangstquotum voor makreel en haring in rook zien opgaan. „Dit komt nooit meer terug. Daarnaast blijft er onzekerheid over de toekomst, want er is afgesproken om over 5,5 jaar opnieuw te onderhandelen. Wij hadden gevraagd om een brexitdeal voor minstens 25 jaar.”

Visser denkt dat de gevolgen van de brexit ook op een andere manier te voelen zijn. „Er mag minder vis gevangen worden in het Kanaal, waar Nederlandse en Franse vissers beide vissen. Dat zal de spanningen doen oplopen.”

De Nederlandse Vissersbond vreest dat de deal het begin van het einde is van de Nederlandse kottervisserij zoals we die nu kennen. „De Britten hebben het keihard gespeeld omdat visserij hun enige ‘winstpunt’ in brexit is”, stelt voorzitter Johan Nooitgedagt. Eerder kregen de kottervissers al een flinke klap door het Europese verbod op pulsvisserij.

Britse vissers

Ook de Britse vissers zijn ontevreden. De Nationale Federatie van Vissersorganisaties zegt dat de sector is opgeofferd door Johnson. Zo behoudt de EU nog vijf jaar 80 procent van de schelvisvangst in de Keltische Zee.