Binnenland

Sobere herdenking ‘Tenerife’

Ruim 800 nabestaanden, betrokkenen en hulpverleners waren woensdagmiddag bijeen in een zaal van de RAI in Amsterdam om de slachtoffers te herdenken die vielen bij het grootste ongeval uit de geschiedenis van de burgerluchtvaart.

Binnenlandredactie
28 March 2002 07:40Gewijzigd op 13 November 2020 23:29

De besloten bijeenkomst werd gehouden onder het thema ”Herdenken en verwerken”. Het was woensdag de eerste grootschalige herdenking van de vliegtuigramp op Tenerife die op 27 maart 1977 in totaal aan 583 mensen het leven kostte. Tot nu toe plaatste KLM elk jaar op de bewuste datum een bloemstuk op het Tenerife-monument op de Amsterdamse begraafplaats Westgaarde, waar dan meestal ook een aantal nabestaanden te vinden was.

„Vijfentwintig jaar geleden wist men nog niet dat lotgenotencontact heel positief kan werken bij de verwerking van zo’n ramp”, zegt V. de Pous, bestuurslid van de Stichting Nabestaanden Slachtoffers Tenerife. Andere nabestaanden bevestigen zijn visie: „Alleen met deze mensen hier kun je de ervaringen delen. En dat delen helpt”, aldus woensdagmiddag een man die zijn broer en diens gezin op Tenerife verloor.

Op 27 maart 1977 botste op het Spaanse vakantie-eiland voor de Afrikaanse kust een KLM-Boeing 747 op eenzelfde type toestel van de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij PanAm. Alle 234 passagiers van vlucht KL4805, de veertien bemanningsleden en 335 inzittenden van de PanAm-Boeing kwamen om het leven. Uit het Amerikaanse toestel overleefden 61 mensen de ramp, waaronder een deel van de bemanning.

J. Groenewoud, zelf ook nabestaande van diverse Tenerife-doden, was de initiatiefnemer van de herdenking van woensdag en is tevens voorzitter van de onlangs opgerichte stichting. In zijn toespraak gaf Groenewoud aan dat de bijeenkomst in de RAI wat hem betreft geen eenmalige gebeurtenis is. Het is echter aan de nabestaanden zelf om aan te geven of zij in de toekomst vaker bij elkaar willen komen, zegt Groenewoud. De stichting kan mensen verder helpen met elkaar in contact te komen. Ook denkt de organisatie na over de mogelijkheid om een gedenkteken te plaatsen op Tenerife. Op de luchthaven Los Rodeos, waar het ongeval destijds plaatshad, herinnert niets aan de tragedie van een kwarteeuw geleden.

Bestuurslid De Pous toont zich niet verbaasd over de grote opkomst voor de herdenking. „Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die vinden dat dit veel eerder had moeten plaatsvinden, net als er mensen zullen zijn die zeggen dat het na 25 jaar geen zin meer heeft om te gaan herdenken. Maar blijkbaar voorziet dit initiatief toch in een behoefte.”

President-directeur drs. L. van Wijk van de KLM stond in zijn toespraak stil bij de onbezorgde vakantiestemming waarmee de passagiers in 1977 in het vliegtuig waren gestapt en bij de gevolgen die het ongeluk had voor zijn bedrijf. „Als KLM werden wij hard met onze neus op de feiten gedrukt: een bedrijf is meer dan balansen en budgetten; een bedrijf is een zaak van mensen.” Het ongeval was ook voor de luchtvaartmaatschappij, die prat ging op hoge kwaliteit, lange tijd een nachtmerrie.

Na de toespraak van Van Wijk was er woensdagmiddag een moment van stilte, waarna het Adagio uit het ”Concierto de Aranjuez” van Jacquin Rodrigo weerklonk. Aansluitend sprak ds. J. van Nijen, predikant in Laren (Noord-Holland.), een overdenking uit. „Kaarslicht is kwetsbaar licht dat je met je handen moet beschermen tegen de wind. Laat het monument van deze dag voor u allen iets van licht zijn”, aldus dominee Van Nijen.

Na zijn overdenking volgde „een moment van licht,” waarin vijf kinderen evenzoveel kaarsen aanstaken. Elk van de kaarsen symboliseerde een periode van vijf jaar, in totaal de 25 jaar die sinds de vliegramp verliepen. Het stuk ”Morgen!” van Richard Strauss vormde het officiële slot van de bijeenkomst, waarna de aanwezigen nog enkele uren informeel samen konden zijn.

Eerder op de dag legden nabestaanden en vertegenwoordigers van KLM kransen bij het Tenerife-monument op Westgaarde. Ongeveer zestig mensen woonden die kranslegging bij. Ook het initiatief daarvoor kwam van stichtingsvoorzitter Groenewoud. Het feit dat er door niemand werd gesproken, werd door enkele nabestaanden „wel erg sober” genoemd. „Ik had wel een toespraak verwacht. Zo is het wel erg koeltjes.”

De herdenkingsdienst voor de caféramp in Volendam was voor Groenewoud onder meer een reden om nu alsnog een keer stil te staan bij de vliegtuigramp.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer