Column: Ecocide
Ik kende het woord niet, maar kwam het tegen in Trouw. Het ging over de strafbaarstelling van milieudelicten. Ecocide is een variant van genocide. Verdachten zouden zich in het geval van ingrijpende milieudelicten moeten verantwoorden bij het Internationaal Strafhof in Den Haag, aldus de Stop Ecocide Foundation. Terecht, dunkt me.
Diezelfde dag schreef een streekblad weer over het ambitieuze plan van het ministerie, van Landbouw dat 10 procent meer bos wil in Nederland. Gekapte bomen moeten vervangen worden en ook in woonwijken moeten meer bomen komen. Dat is goed voor het vastleggen van CO2, voor meer biodiversiteit en voor de waterhuishouding.
Een krantenpagina verder staart een lange lijst van aangevraagde en verleende vergunningen voor bomenkap mij aan. Vooral het college zelf –in dit geval Ede- zet er massaal de beuk in. Bomen sneuvelen bij bosjes. Honderden. Natuurlijk altijd met redenen omkleed. En de raad stemt daar gewoon mee in? Ik mijmer nog wat na over het woordje ecocide. Wanneer maak je je er schuldig aan?
De volgende pagina behandelt de stikstofcrisis. Eindelijk zijn de echte boosdoeners opgespoord. Op vriendelijke wijze worden ze aan de schandpaal genageld. Zij zijn verantwoordelijk voor de enorme teloorgang van biodiversiteit in hun omgeving. De meeste topvervuilers liggen dicht bij Natura 2000-gebieden.
Dat het met de Nederlandse natuur verkeerd gaat, is geen geheim. Zelfs haas en konijn belandden op de lijst met diersoorten die hier dreigen uit te sterven. Ze mogen echter nog wel bejaagd worden…!
Vriend en vijand zijn het erover eens dat het zo niet kan. Ik beschuldig geen boer van ecocide, zolang zij niets illegaal doen en werken op vergunningen die ooit werden afgegeven. Inmiddels kwam de Stikstofwet. Boeren kunnen desgewenst worden uitgekocht, maar alleen op vrijwillige basis. De vraag is gewettigd wat de winst daarvan is voor de biodiversiteit. Gaat die naar bouw, industrie en logistiek?
Weer een krantenpagina verder wordt er vergunning verleend voor het opzetten van een kalverenmesterij.
In Otterlo zouden 65 woningen gebouwd worden, de stikstofproblematiek gooide echter roet in het eten. De huizen kwamen er dus niet. Wel tientallen vakantieverblijven.
Zaterdag meldde de krant dat de rechter heeft uitgesproken dan gemeenten voortaan weer chemische middelen –vergif– mogen inzetten in de strijd tegen onkruid. Wie snapt het allemaal nog?
Positief punt: er is groeiende bewustwording bij boeren, burgers en buitenlui dat het roer echt om moet.
