De EO heeft afscheid genomen van The Passion, maar de omroep KRO-NCRV, producent MediaWater en de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) hebben een manier gevonden om het evenement toch te behouden. Het Nederlands Dagblad (2-10) berichtte dat het vertrek van de EO een gat van een half miljoen euro in de begroting sloeg. Dat gat wordt gedekt door de PKN en KRO-NCRV, aldus producent Jacco Doornbos van Mediawater. De PKN wil het exacte bedrag niet noemen, maar bevestigt dat het om „enkele tonnen” gaat. Uit de rooms-katholieke hoek dragen het Kansfonds en de bisdommen meer geld bij dan voorheen, aldus het ND.

Vorige week meldde het kerkblad Drieluik van de Protestantse Gemeente Amersfoort dat de gemeente dit jaar een tekort verwacht van twee ton. In deze coronatijd staat in veel gemeenten het water in financieel opzicht aan de lippen. Hoe kan een kerk substantiële geldbedragen uitgeven aan een mediaspektakel als tegelijkertijd de plaatselijke gemeenten voor enorme financiële uitdagingen staan? Dit verbaast ons.

Hier komt bij dat de PKN niet alleen sponsor is van The Passion maar ook van het Grace-landfestival (gracelandfestival.nl). Is sponsoring van dergelijke grootschalige evenementen de taak van de kerk? Wat voor visie steekt hierachter? Wat gebeurt er met ‘ons’ geld? Hoe verloopt de besluitvorming hierover?

Missionaire roeping

Wat betreft de inhoudelijke kant van de zaak nog het volgende. In het Algemeen Dagblad (2-10) stond een interview met directeur Peter Kuipers van KRO-NCRV. Enkele citaten hieruit: „Je hebt het kruis waarbij de verticale lijn staat voor het Bijbelse verhaal en de horizontale voor de samenleving. Wij willen meer dat laatste.” Kan Jezus dan straks ook worden gespeeld door een vrouw? „In theorie wel ja. Of door iemand uit de LHBT-gemeenschap”, zegt Kuipers. „Het accentverschil is dat we kiezen voor een vertaling naar de samenleving waarbij de ander centraal staat. Daarbij sluiten we helemaal niemand uit.” Nog een citaat: „Levensbeschouwing blijft belangrijk, maar als je keuzes maakt hoef je bij ons, in tegenstelling tot de EO, niet per se uit te komen bij de Bijbel.”

Als de PKN met deze partij in zee gaat, vraagt dat om een duidelijke toelichting van de kant van het synodebestuur. The Passion werd ooit als een missionaire activiteit beschouwd om mensen die anders niet bereikbaar waren in contact te brengen met het Evangelie. Hoe men hierover ook mag denken, wat directeur Kuipers zegt, is van een heel ander kaliber. Het verticale aspect van het lijdensevangelie is niet meer aan de orde. De Bijbel is kennelijk bijzaak. Strookt dit met de missionaire roeping van de kerk? Het strookt niet met onze visie! Opheldering is dringend nodig.

Ds. A. A. A. Prosman is emeritus predikant te Amersfoort (PKN), ds. M. Treuren is predikant te Pijnacker (PKN).