Max’ vader drinkt
De dertienjarige Max komt er stukje bij beetje achter dat zijn vader problemen heeft. Er is steeds vaker ruzie en werk heeft zijn vader amper. En wat vreemder is: flesjes bier gaan snel op. Een krat is in een paar dagen leeg. Langzamerhand verandert Max’ betrokken vader in een stille, afwezige en ten slotte zelfs agressieve man.
In ”Kom niet aan mijn vader” (8+) beschrijft E. Noorlander-van der Laan invoelend hoe Max de alcoholverslaving van zijn vader beleeft. Gevoelens van sympathie en antipathie voor zijn vader wisselen elkaar af. En boosheid: want wat doe je als jongens op school je gaan treiteren vanwege je vader?
Mooi –en een tikkeltje te idealistisch– is beschreven hoe het gezin (Daan, Max, zus Marieke en moeder) om vader heen blijven staan en hem helpen in de moeilijke tijd. En hoe de moedige Max op school vertelt wat er met zijn vader aan de hand is.
De dialogen zouden aan zeggingskracht winnen als er meer spreektaal was gebruikt. „Het komt heus goed” uit de mond van student Daan klinkt wat onecht. En een volzin als „De dokter gaat contact zoeken met een kliniek waar ze mensen helpen die een alcoholprobleem hebben, zoals papa” komt in het dagelijks leven zelden voorbij.
Dit kinderboek kaart een zware problematiek aan voor jong publiek. Maar van uitzichtloosheid is geen sprake. Na een moeilijke periode en opname in een kliniek is vader weer de oude en krijgt hij meer werk.
Boekgegevens
Kom niet aan mijn vader, E. Noorlander-van der Laan; uitg. De Banier; 128 blz.; € 9,95.
