Spaanse griep
Je moet van goeden huize komen om een dodelijke ziekte van wereldformaat als rode draad in je roman te verwerken en toch zo te schrijven dat het verhaal boeit tot de laatste pagina. Susan Meissner is hier op een bijzonder overtuigende manier in geslaagd.
Ze verweeft de Spaanse griep, die zijn miljoenen verslaat, in een historische roman. Het verhaal speelt zich af bij een begrafenisonderneming in Philadelphia, net na de Eerste Wereldoorlog. Hoofdpersonen zijn moeder Pauline en haar drie dochters. Elk hoofdstuk wordt vanuit een van deze vier personen geschreven en heeft zijn eigen schrijfstijl en woordkeus. Willa van zes praat en denkt ook echt als iemand van zes, terwijl de 14-jarige Maggie in stilte verliefd is op Jamie en Evelyn als oudste dochter veel verantwoordelijkheid draagt. De dood gaat hun deur niet voorbij. Wanneer Maggie een baby vindt van wie de moeder is overleden, krijgt het verhaal een nieuwe wending. Maggie draagt een geheim met zich mee en als lezer popel je om te lezen wanneer dat geheim aan het licht komt. Op een fijngevoelige manier beschrijft Meissner hoe verschillend de impact van de Spaanse griep is op de meisjes in de daaropvolgende jaren. En dan blijkt het plot toch nog heel verrassend te zijn.
”Het tegendeel van verdriet” is een roman over de dood, maar tegelijkertijd over de keus die je hebt om je uit te strekken naar de zegeningen van het leven en de liefde, al is niet elke gemaakte keus in de roman in overeenstemming met de Bijbel.
Boekgegevens
Het tegendeel van verdriet, Susan Meissner; uitg. KokBoekencentrum; 414 blz.; € 22,99.