Na de grootste nucleaire ramp in de geschiedenis, die van Tsjernobyl in 1986, nam het aantal voorstanders van kernenergie dramatisch af. Maar nu, ruim dertig jaar later, zijn er weer politieke partijen die kernenergie wel zien zitten. Nederland wil de CO2-uitstoot met 49 procent in 2030 en 95 procent in 2050 verminderen ten opzichte van 1990. Hierdoor is het nodig om in te zetten op duurzame energiebronnen met weinig uitstoot van koolstofdioxide, zoals zonnepanelen en windmolens.

Maar ook kerncentrales stoten weinig vervuilende stoffen uit. „Zon en wind zijn niet stabiel genoeg als energiebron. Dat dwingt ons om andere mogelijkheden serieus te bekijken”, aldus Chris Stoffer (SGP). CDA en VVD willen een haalbaarheidsonderzoek starten. Carla Dik-Faber (CU) is hier geen voorstander van. „Het kernafval is echt een probleem. Wij willen toekomstige generaties hier niet mee opzadelen. Wij hechten grote waarde aan Gods schepping en zien genoeg betere mogelijkheden. ChristenUnie heeft dus geen behoefte aan een onderzoek hiernaar.”

Prijskaartje

De politiek kan kerncentrales wensen, maar ook marktpartijen moeten er brood in zien. Een centrale ontwikkelen kost acht tot tien miljard euro. „Zonder staatssteun is investeren in kernenergie niet aantrekkelijk voor private partijen”, aldus het Planbureau voor de Leefomgeving, onderdeel van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. De CU voegt hier nog aan toe dat het opwekken van kernenergie „twee tot drie keer zo duur is” als elektriciteitswinning uit andere bronnen.

Ook denkt Dik-Faber dat locaties voor kerncentrales lastig te vinden zullen zijn. „Gemeenten zullen niet happig zijn op een centrale in hun gebied. Dat willen ze niet. Mensen willen niet in de buurt wonen van een opslagplaats voor kernafval. Ga dan maar eens uitleggen dat kernenergie toch nodig is. Dat wordt heel lastig.”

Ondanks dat de CU tegenstander is van de inzet van kernenergie, vroeg de partij er onlangs toch een debat over aan. „De VVD beweerde dat we de klimaatdoelen niet kunnen halen zonder kernenergie. Dat is echt niet waar, er zijn veel serieuze alternatieven. Het tussenrapport van de klimaattafels (samenwerking van organisaties die werken aan een klimaatakkoord, NvL) geeft mij vertrouwen dat het echt zonder atoomenergie kan. Daar willen we het debat over aangaan.”

Thorium

In 2015 diende de SGP een motie in om onderzoek te doen naar het opwekken van kernenergie met thorium als brandstof, in plaats van uranium. In de Tweede Kamer was hiervoor brede steun. De CU stemde tegen omdat „ook bij thorium afval achterblijft en de kosten hoog zijn.” De Technische Universiteit Delft doet onderzoek naar dit middel als brandstof. Kamerlid Chris Stoffer vindt het „prima” als thorium niet nodig is voor voldoende duurzame energieopwekking, maar is daar „nog niet van overtuigd”. Een woordvoerder van de partij voegt daaraan toe: „Wij zien ook dat kernenergie nadelen heeft, maar dat betekent niet dat we geen onderzoek moeten doen.” De SGP denkt niet dat thorium voor de korte termijn een oplossing is. „Het is onbekend gebied en het zal nog lang duren voordat het echt ingezet kan worden voor energieopwekking. Groot voordeel van thorium als brandstof is dat het kernafval minder schadelijk is.”

Borssele

In Nederland draait nog een kerncentrale, in het Zeeuwse Borssele. Die levert ongeveer 3 procent van de totale elektriciteitsproductie. De centrale draait al enkele jaren tientallen miljoenen euro’s verlies. In andere Europese landen wordt wisselend gedacht over de inzet van kerncentrales. Duitsland heeft kernenergie inmiddels in de ban gedaan, terwijl in Frankrijk 80 procent van de elektriciteit uit atoomcentrales komt.