Romer en Nordhaus krijgen de prestigieuze onderscheiding voor hun onderzoek naar de verbanden tussen innovatie en klimaatverandering en macro-economisch onderzoek.

Romer, voormalig hoofdeconoom van de Wereldbank, onderzocht hoe economische groei op de lange termijn baat heeft bij de vermeerdering van nieuwe ideeën. Hij toonde aan hoe economische ontwikkelingen invloed hebben op de bereidheid van bedrijven te innoveren. Zijn rol bij de Wereldbank was overigens niet onomstreden. In januari trad hij af wegens aanvaringen over manier waarop het instituut rapporten opstelt.

De Nobelprijs kwam voor de 62-jarige Romer als verrassing. „Ik had twee gemiste oproepen en dacht dat het om spam ging”, zei hij in een eerste, telefonische reactie. Gevraagd naar actie tegen klimaatverandering zei hij dat „het zeker mogelijk is voor mensen om minder koolstof uit te stoten”. „Als we eenmaal beginnen minder uit te stoten, zullen we zien dat het niet zo moeilijk is als we vooraf hadden gedacht.”

De 77-jarige Nordhaus, verbonden aan de Universiteit van Yale, ontwikkelde als eerste een kwantitatief model voor de invloed die de economie en het klimaat op elkaar hebben. In zijn onderzoek betoogt hij dat een mondiaal uniform systeem van heffingen op de uitstoot van broeikasgassen het beste middel is tegen klimaatverandering.

De Nobelprijs voor de Economie behoort niet tot de ‘klassieke’ prijzen die grondlegger Alfred Nobel (1833-1896) had voorzien. De onderscheiding is een initiatief van de Zweedse centrale bank en wordt sinds 1969 uitgereikt. De laureaten winnen dit jaar samen 9 miljoen Zweedse kroon (860.700 euro).