„Toen ik jong was, wilde ik het agrarisch bedrijf van mijn moeder niet overnemen. Wel wilde ik me in de agrarische sector verdiepen. Zodoende koos ik voor een opleiding in het agrarisch hoger onderwijs in de richting bedrijfskunde.

Vervolgens ging ik werken bij de Rabobank, waar ik financiering en bedrijfsovernames regelde voor met name boerenbedrijven. Aan de keukentafel heb ik prachtige gesprekken gevoerd met agrariërs. Ik leerde hun netwerken en families kennen.

In 2008, het begin van de kredietcrisis, veranderde de financiële wereld. Terwijl ik voor langetermijnrelaties warmloop, werd het werk steeds meer gebonden aan protocollen. Dossiers werden belangrijker dan relaties.

In gesprekken met mijn vrouw kwam ik op de gedachte om het roer om te gooien. Een aantal omstandigheden viel toen samen. Ik kon als fondsenwerver aan de slag bij het Nationale Park De Hoge Veluwe en later bij Paleis Het Loo. Maar ik keek verder naar waar ik meer kon betekenen voor mijn kwetsbare medemens.

De overstap vanuit de bankenwereld was even een zoektocht. Ik liep tegen mijn eigen grenzen aan. Wie zit te wachten op mij met mijn dertig jaar bankervaring? vroeg ik mij af. Maar als je openstaat voor verandering en de stap ook daadwerkelijk zet, willen anderen zeker met je meedenken.

Bodemloze put

Sinds januari van dit jaar werk ik bij Kom over en help, een stichting die zich geroepen weet om te dienen. De professionaliteit van de organisatie verraste me. Om ondernemers aan te spreken moet je wel een beetje hun taal spreken. Ontwikkelingshulp moet voor hen geen bodemloze put zijn. Je triggert ze als je een armoedesituatie op de lange termijn verandert.

Het zogeheten kippenproject in Albanië is een goed voorbeeld van zo’n ommezwaai. Door 280 gezinnen van kippen te voorzien, geef je hun een vast inkomen. De gezinnen staan een deel van de winst af aan hulpbehoevenden in de omgeving. Nog één: in Georgië is onlangs een wijngaard geplant op een stuk grond dat bij een kerk in bezit was. De gemeenteleden profiteren nu van de eerste oogst. Als een bepaalde aanpak werkt, kijken we of op andere plaatsen ook zo’n project kunnen opzetten.

Een christen is geroepen om te dienen. Dat zag ik voor mijn ogen gebeuren in een christelijke gemeente in Oekraïne. Iedereen in de kerk had een rol, hoe klein of groot ook, om zijn naaste te helpen. Van dagopvang voor kinderen tot verslavingszorg. Apathische kinderen met een beperking leefden helemaal op door een rondje paardrijden.

Echte bezieling zie ik bij de ontwikkelingswerkers die voor de stichting werken. Zij zijn inspirerend voor mij. Zeker als ik kijk naar de omstandigheden waaronder ze hun werk doen. In Oekraïne moet iedereen het zelf maar een beetje uitzoeken. De overheid is corrupt. De sociale voorzieningen zijn veel minder dan in Nederland. En dan is er ook nog eens oorlog.

Geen korte klappen

In dit werk moet je voor de lange termijn gaan. Je moet geen korte klappen willen maken; in ontwikkelingswerk mislukken er weleens projecten. En ook bij fondsenwerving moet je soms eerst werken aan bekendheid en relaties opbouwen.

Dit werk doe ik parttime. Ik ben ook nog ouderling in een vrij jonge gemeente. Dat vraagt best wat inspanning. Daarom reserveer ik een dag in de week daarvoor.

In de toekomst zou ik graag nieuwe netwerken willen ontplooien in de landen waar Kom over en help werkt. Sommige bedrijven waar ik kom, doen al jaren zaken met het Oostblok. Met hun ideeën kunnen we veel.”

Loopbaan Henk van Hierden

Henk van Hierden groeide op in Meerveld, nabij Uddel. Hij studeerde van 1977 tot 1982 bedrijfskunde aan Aeres Hogeschool. Vanaf 1983 werkte hij bij de Rabobank als accountmanager voor kleine en grote bedrijven. Daarna werd hij directeur van de vestigingen van Friesland Bank in Zwolle en Enschede. In mei 2014 ging hij werken als fondsenwerver bij het Nationale Park De Hoge Veluwe en daarna bij Paleis Het Loo. Sinds januari 2018 is hij fondsenwerver bij de stichting Kom over en help. Van Hierden is getrouwd en woont in Meerveld. Hij is ouderling van de hervormde gemeente (PKN) in Garderen.