Volgens de specialiste ouderengeneeskunde die de euthanasie verrichtte, zou een laatste bespreking van de aanstaande euthanasie niet meer bij de patiënt zijn aangekomen, zei ze woensdag tijdens de zitting. „Iemand heeft het recht bij wilsonbekwaamheid niet overvraagd te worden.”

Nadat verdere stappen voor de euthanasie werden verricht, richtte de vrouw zich op en vloekte zij, maar dat zou een schrikreactie op de middelen zelf zijn geweest en „geen verzet.”

De arts is ervan overtuigd dat de vrouw euthanasie wilde, niet alleen door de verklaring, maar herhaaldelijk ook door haar gedrag, waaruit volgens haar bleek dat de oud-kleuterleidster diep ongelukkig was. „Ik sta hier met een zuiver geweten”, aldus de arts van wie de gezondheidsinspectie echter vindt dat ze „buiten de kaders heeft gehandeld”. Wel had de dokter collega’s aan haar zijde gevonden.

De moeder van de vrouw was ook dement geworden en had twaalf jaar in een verpleeghuis zitten wegkwijnen. Nadat er bij haar dochter dementie was vastgesteld, stelde deze de verklaring op dat het voor haar moest stoppen als ze naar een inrichting moest. Ze belandde toch in een tehuis, doordat haar man, die haar verzorgde, dreigde in te storten. Hij wilde haar ook niet graag kwijt en had moeite het gesprek aan te gaan over haar oude wens. Het ‘moment’ om de zaak samen aan te kaarten ging voorbij.

In het tehuis werd het de arts telkens duidelijk dat de vrouw graag wilde sterven, maar reageerde de patiënte ook wel verwilderd op vragen daarover. „Maar haar gedrag was overeenkomstig haar verklaring.” Een dochter van de patiënte heeft tijdens het nog lopende justitiële onderzoek verklaard dat haar moeder een dag voor haar dood even helder was en zei dat ze wilde sterven.

De uitspraak is 24 juli.