Lea Serlui: Na zeventig jaar hadden we eindelijk een huis
Lea Serlui maakte de oprichting van de staat Israël als kind van nabij mee. Ze woonde in het toenmalige Britse Mandaatsgebied Palestina, toen de Verenigde Naties het delingsplan in 1947 het zogenaamde delingsplan voor de betwiste regio aannamen. De Arabieren kregen in het voorstel 42,9 procent van het land, de Joden 56,4 procent. De overige 0,7 procent vormde Jeruzalem, dat onder internationaal bestuur zou komen te staan.
„Wij lagen op 29 november 1947 als kinderen te slapen, toen de stemming in de Verenigde Naties plaatshad”, zegt Lea. „Ik was negen jaar oud. Toen de positieve uitslag eenmaal bekend was, hebben we de luiken van ons huis geopend. We hebben een land! Wat een belevenis.”
Het duurde echter tot 1948 tot David Ben Gurion de staat Israël uitriep. „We waren bij een tante”, herinnert Lea zich. „Ik heb zo gehuild. Na zeventig jaar hadden we eindelijk een huis.”
Het uitroepen van de staat Israël vormde echter het begin van de Onafhankelijkheidsoorlog. Legers van de omringende landen vielen de kersverse Joodse staat binnen. „De verklaring van Ben Gurion werd op vrijdag voorgelezen. Op zaterdagmorgen vlogen de Egyptische Spitfires over ons huis.”
Haar eerste dank voor zeventig jaar Israël gaat uit naar God, benadrukt Lea. Die zal het land, ondanks alle moeilijkheden, ook in de toekomst bijstaan, verzekert ze.
