De Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam (PThU) had de lezing georganiseerd. Shimon Evers is rabbijn van de Joodse gemeente in Amersfoort en daarnaast docent Jodendom op de Joodse scholengemeenschap Maimonides in Amsterdam. Ook is hij werkzaam als gevangenisrabbijn. Ongeveer twintig belangstellenden kwamen op de bijeenkomst af.

Tien uitspraken

Rabbijn Evers begon zijn lezing door uit te leggen dat het in zijn ogen beter is om te spreken over de tien uitspraken dan over de Tien Geboden. Met deze tien uitspraken is het Joodse volk in spirituele zin ontstaan. Dit herdenken de Joden met Sjavoeot, het Wekenfeest. „Met Pesach is het Joodse volk in fysieke zin ontstaan, 49 dagen daarna heeft het Joodse volk de tien uitspraken ontvangen.”

Toen het Joodse volk de Thora kreeg, antwoordde het met: „Wij zullen doen en wij zullen horen en begrijpen.” Voor deze zin zijn verschillende verklaringen gegeven, aldus Evers. Eén verklaring is dat het Joodse volk onvoorwaardelijk heeft gezegd dat het gaat doen wat in de Thora staat en daarna probeert het waarom daarvan te begrijpen. „Door het doen kwamen ze tot begrip.”

De Thora bestaat uit twee delen, volgens Evers. De schriftelijke en de mondelinge. Die horen bij elkaar, aldus Evers. „De mondelinge Thora legt uit wat er met de schriftelijke Thora bedoeld wordt.” Een argument van Evers hiervoor is het voorbeeld van een spiekbriefje. Dat heeft alleen zin als je geleerd hebt, want er staan slechts kernpunten op. „Zo is de schriftelijke Thora het spiekbriefje bij de mondelinge Thora, de mondelinge leer staat dus niet op zichzelf.”

God stelt Zich voor aan het Joodse volk door het persoonlijk aan te spreken. Daarmee wordt bedoeld dat iedereen een persoonlijke band heeft met God, aldus Evers. „Iedereen heeft ook een persoonlijke verantwoordelijkheid om die band in stand te houden. Doordat God de mens persoonlijk aanspreekt, voelt de mens zich verantwoordelijk.”

Evers wees op het verschil tussen God en andere goden. Het Jodendom erkent geen andere goden, want er is geen andere God. Een manier om andere goden te duiden, is door die te zien als goden van anderen, zo legde Evers uit. Een tweede optie is om het spreken van de Thora hierover te vertalen als goden die zíjn als anderen, om daarmee een waardeoordeel uit te spreken. „Het heeft geen zin om andere goden te aanbidden.”

Kiezen

God wil dat wij kunnen kiezen, op elk terrein, aldus Evers. Hij heeft de mogelijkheid gecreëerd dat er afgoden zijn. „Het is een opdracht om te kiezen.” Wij als mensen hebben een beperking in plaats en tijd, zo legde de rabbijn uit. God echter niet. Dat betekent dat je Hem overal moet dienen. „God is boventijds, Hij is niet te vatten in ons begrip van tijd.”

Bij het verbod om Gods Naam ijdel te gebruiken, wordt een onnodige en een valse eed verboden. „Als je een eed uitspreekt, koppel je die eed aan God.” Evers legde aan de hand van het Hebreeuwse alfabet uit dat de letters van het woord waarheid in de goede alfabetische volgorde staan, terwijl dat bij het Hebreeuwse woord voor leugen niet het geval is. „Een leugen valt om; een waarheid blijft staan.”