Aaldering ging in een aaneengesloten periode van 2006 tot 2012 na welke leiderschapskwaliteiten de media toeschreven aan politieke leiders. Ook bracht zij de voorkeuren in kaart van de meer dan 50.000 deelnemers van het opiniepanel van tv-programma EenVandaag.

Ze concludeert dat de invloed van positieve media-aandacht aanzienlijk groter is dan die van negatieve. Tijdens campagneperiodes heeft negatieve media-aandacht echter helemaal geen effect. „In die periode geeft mogelijk elk nieuwsbericht dat een oordeel bevat over iemands leiderschapskenmerken het signaal af dat diegene ertoe doet”, aldus de promovenda. Voor de kiezer kan het ook uitmaken wie het negatieve oordeel verspreidt: een neutrale verslaggever of een politieke opponent.

Hoe dichter de partij van de lijsttrekker bij de kiezer staat, des te sterker het effect van positieve berichtgeving over leiderschapskwaliteiten doorwerkt, aldus Aaldering. Tegelijkertijd treden sterke leiderschapseffecten ook op bij de kiezersgroepen met het minste politiek benul. Dat maakt het volgens Aaldering lastig te bepalen wat het betekent voor de kwaliteit van het openbaar bestuur dat leiders met een goede pers meer stemmen trekken. „Die puzzel blijft nog onopgelost.”