Op dinsdagavond 24 oktober 1865 om 19.00 uur werd de schoolvereniging voor christelijk basisonderwijs in Ridderkerk opgericht. De oprichters waren allen lid van de Nederlandse Hervormde Kerk. Na een aantal fusies is de Rehobothschool nu nog de enige school van deze vereniging. Van een school met 6 klassen en zo’n 150 leerlingen groeide hij uit tot een met 16 klassen en 400 leerlingen.

Zijn populatie veranderde in anderhalve eeuw enorm. Vroeger was het overgrote deel kerkelijk meelevend. Het behoorde voornamelijk tot de Nederlandse Hervormde Kerk en daarbinnen tot de Gereformeerde Bond. Nu zitten er nog altijd veel kinderen uit de drie hervormde gemeenten op onze school, maar een grote groep komt ook uit de Hersteld Hervormde Kerk. Verder zijn leerlingen afkomstig uit de breedte van de Protestantse Kerk in Nederland, de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en evangelische gemeenten. Ook komen er islamitische en onkerkelijke kinderen naar de Rehobothschool.

Naamsverandering

Omdat de school al jaren tot volle tevredenheid deel uitmaakt van Berséba, de Vereniging Reformatorisch Passend Onderwijs, is hij een aantal jaren geleden bij de inspectie te boek komen staan als reformatorisch in plaats van protestants-christelijk. Die naamsverandering was een voorwaarde om van dit samenwerkingsverband lid te blijven.

Aan deze wijziging ging een intensief gesprek binnen bestuur en directie vooraf. Unaniem werd besloten deze verandering door te voeren, maar ook werd nadrukkelijk afgesproken dat er aan beleid en identiteit van de school verder niets zou veranderen. De Rehobothschool is na 152 jaar nog altijd een school waar alle leerlingen welkom zijn, ongeacht de kerkelijke achtergrond. Op papier zijn we een reformatorische school, in de praktijk treden we liever naar buiten als een christelijke school. Met alle waardering voor de Reformatie; waar kun je als school beter je fundament zoeken dan in Christus?

Waarborg

Een aantal zaken is van groot belang om de identiteit met een veranderende populatie te waarborgen. Als eerste zijn dit de personeelsleden. Zij werken dagelijks met de kinderen, vertellen hun uit de Bijbel en leven hun daaruit voor.

Bestuur en directie hebben dan ook een zorgvuldige benoemingsprocedure, waarbij met sollicitanten wordt gesproken over hoe zij christelijk onderwijs willen vormgeven. Verder is het belangrijk dat toekomstige collega’s kunnen omgaan met een divers publiek. Een groot deel van de leerlingen bezoekt op zondag een kerk, maar er zijn ook kinderen voor wie de zondag een dag van recreatie is. Als personeel hechten we aan trouw kerkbezoek en hier zijn we eerlijk over, maar we willen kinderen die de zondag anders invullen niet van ons afstoten.

Duidelijk

Verder is het enorm belangrijk om bij de voordeur eerlijk en duidelijk naar de ouders te zijn. In een kennismakingsgesprek geven we aan dat iedereen welkom is op onze school, maar dat we duidelijke regels hebben. We beginnen en eindigen de dag met gebed, elke dag besteden we het eerste halfuur aan de Bijbelles, en we vieren de christelijke feesten. Verder leren we in alle groepen een psalm en vanaf groep 5 krijgen de kinderen huiswerk voor Bijbelse geschiedenis. Dit geldt ook voor islamitische leerlingen.

Wanneer ouders een inschrijfformulier ondertekenen, onderschrijven ze ook de identiteitsverklaring. Door hier open en eerlijk over te praten, voorkom je problemen. Ouders weten vooraf waar de Rehobothschool voor staat.

Als bestuur en directie hebben we een paar jaar geleden –naar aanleiding van een aanmelding– een intensief gesprek gevoerd over ons toelatingsbeleid. De uitkomst was dat álle leerlingen, als hun ouders de identiteitsverklaring ondertekenen, hartelijk welkom zijn en blijven. Een bestuurslid merkte terecht op: „Wie zijn wij om met een stofkam door het leerlingenbestand te gaan en het ene kind wel toe te laten en het andere niet?”

Bedreiging

„Mijn dochter kan dus een onkerkelijk vriendinnetje krijgen?” merkte een in de school geïnteresseerde ouder onlangs op. Jazeker. Maar waarom zou je altijd in bedreigingen denken? Je hebt ook zo veel kansen om een kind op een eenvoudige manier te confronteren met het Evangelie. „We zijn niet van de wereld, maar we staan wel in de wereld”, is een veelzeggende uitspraak.

In afhankelijkheid van Gods leiding en zegen geven we invulling aan het christelijk onderwijs in Ridderkerk. De tekst die op een steen in de hal van de school hangt, is elke dag een bemoediging en aansporing: „Laat de kinderen tot Mij komen.”

Om het met de woorden van Els van Dijk, directeur van de Evangelische Hogeschool in Amersfoort, te zeggen: „Een verantwoordelijkheid kan zo zwaar drukken dat we aan de uitvoering ervan niet toekomen. We kunnen er echter ook zó verwonderd over zijn dat God ons waardig acht ons als zaaier in te huren.”

De auteur is directeur van de Rehobothschool in Ridderkerk. Dit artikel is een bewerking van zijn bijdrage aan de themadag ”Lang leve de honderdjarige” van Driestar hogeschool in Gouda.