Het besluit van staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken is een forse draai. Eerder wilde ze er beslist niet van weten om deze ouderen uit te zonderen van haar beleid dat van elke Wajonger moet worden bekeken of die nog enig werk kan doen. Wanneer een keuringsarts dat inderdaad van iemand vaststelt, wordt hij gekort op zijn uitkering. Hij gaat dan van 75 naar 70 procent van het wettelijk minimumloon.

De achterliggende tijd is duidelijk geworden dat veel Wajongers protesteren tegen de nieuwe regels. Uitkeringsartsen hebben het buitensporig druk omdat ze van elke bezwaarde moeten bepalen of die nog deels of geheel kan werken. Bij een substantieel deel blijkt het inderdaad niet mogelijk of reëel dat zij nog enige kans maken. En dan gaat het om de groep die jonger is dan vijftig, die voor wat betreft hun leeftijd nog eerder in aanmerking zouden komen om enig werk te vinden dan de vijftigplussers.

Om te voorkomen dat keuringsartsen het de komende tijd extra druk krijgen met het keuren van ouderen heeft de staatssecretaais nu besloten de Wajongers van vijftig jaar en ouder vrij te stellen. De UWV-artsen hebben het met de jongeren al druk genoeg en iedereen weet dat de vijftigplussers nagenoeg kansloos zijn op de arbeidsmarkt.

Voor de oudere arbeidsgehandicapten biedt dat in ieder geval financiële zekerheid. Zij ontlopen het risico een lagere uitkering te krijgen. Dat heeft rust in hun vaak toch al moeizame bestaan. Want anders dan tijdens veel borrelpraat wordt beweerd, is het voor geen mens een pretje om aan de zijlijn te staan. Er zullen uitzonderingen zijn, maar de gedachte dat deze mensen op kosten van de gemeenschap een mooi, bruin leven leiden is misplaatst. Het leven met een beperking is op zich al moeilijk genoeg. Het gevoel van niet mee te tellen, maakt het alleen maar erger.

Daarmee is tegelijk een belangrijke schaduwzijde van het besluit van Klijnsma benoemd. Met de financiële rust die de Wajonger van boven de vijftig wordt gegeven, is het gevoel van nutteloosheid niet weggenomen. In de achterliggende peridoe verdedigde de staatssecretaris haar lijn steeds met het argument dat ze ouderen niet wil uitsluiten van de kans op werk. Daarom moesten hun dossiers opnieuw worden beoordeeld.

Nu de financiële maatregel van eventuele korting op de uitkering van de baan is, kan het niet zo zijn dat deze ouderen ook de kans op werk wordt afgenomen.

De eerdere argumentatie van de staatssecretaris is alleen geloofwaardig als ze nu net zo hard blijft knokken om die oudere Wajonger toch aan werk te helpen. Anders laadt ze de schijn op zich een goed klinkend argument te hebben gebruikt om een bezuinigingsmaatregel te kunnen doorvoeren. Dat kan toch niet waar zijn.