Niet alleen de toespraken gingen over Joden en Israël, er waren ook Israëlische muzikale accenten, aangebracht door André van Vliet (piano) en Noortje van Middelkoop (panfluit), met onder andere een vertolking van ”Yerushalayim shel zahav” (Jeruzalem van goud). Het lied fungeert als tweede volkslied van Israël en is een van de populairste verzen van het land.

Het openingswoord van de voorzitter van de Vrouwenbond, M.M. Jonker-Hakkert, zette de toon. Ze zei: „Er is verbondenheid met Israël, omdat het Gods volk is.”

Hoogmoedig

De liefde voor Israël kwam ook tot uiting in de toespraak van ds. M. Messemaker, hervormd predikant te Woudenberg. Hij stelde dat de christelijke kerk een bijzondere band met Israël móét hebben, omdat God een band met Israël heeft. Het argument dat de Joden Gods Zoon verworpen hebben, doet niet ter zake. „Dat is een hoogmoedige gedachte, net alsof wij wel van die lieve gehoorzame kinderen van God zijn. Zodra we onszelf beter vinden, krijgt dat al gauw antisemitische trekjes.”

De Woudenbergse predikant vervolgde: „Als de gelovige belijdt dat God de Vader is, dan kan dat alleen als Israël de oudste broer is. Kan God je Vader wel zijn als Israël je broeder niet is? De blijvende verbondenheid met Israël zit in het geestelijke DNA van de kerk. Wie dat niet ziet of ervaart, moet een geestelijke DNA-test ondergaan.”

Meeleven

In datzelfde spoor ging ds. C. J. Overeem, hervormd predikant te Zegveld, die vol afkeuring sprak over de manier waarop christenen in het verleden met Joden omgegaan zijn. Hij spaarde daarbij de reformator Luther niet. En hoewel Calvijn vanuit zijn verbondsvisie gematigder was, vinden we pas bij de Nederlandse oudvaders en Engelse puriteinen wel een positief oordeel over de Joden, aldus ds. Overeem.

Het meeleven van christenen met Joden moet zich uiten in gebed, in het bestrijden van antisemitisme en ook in solidariteit met de staat Israël, vindt de predikant, ook voorzitter van het Centrum voor Israëlstudies in Ede. Hij voegde eraan toe dat de staat niet alles goed doet en dat christenen ook het goede moeten zoeken voor (christelijke) Palestijnen. Ten slotte vroeg hij speciale aandacht voor Messiasbelijdende Joden.

Internet

Tijdens de bondsdag sprak een van hen, ds. D. Zadok, voorganger van de Joods-christelijke gemeente Genade en Waarheid in het Israëlische Kanot. Hij was het hartelijk eens met de gehoorde woorden en zei dat die boodschap in de kerk der eeuwen lange tijd gemist is. Vervolgens vertelde hij dat God op dit moment op bijzondere wijze in Israël werkt. „Hij is bezig harten van Joden te veranderen.”

Ds. Zadok noemde een aantal plaatsen waar dat zichtbaar is. De eerste is die van de sociale media. „Israëlische gelovigen hebben een speciaal talent om internet te gebruiken voor leeftijdgenoten.” Een bepaalde videoclip is, aldus ds. Zadok, meer dan negen miljoen keer bekeken, terwijl andere filmpjes honderdduizenden keren gezien worden.

Militairen

De tweede groep vormen de militairen. In het Israëlische leger bevinden zich ongeveer driehonderd Messiaanse Joden, die over het algemeen frank en vrij voor hun mening uitkomen en gehoor vinden. Een van hen is zijn dochter, die zeer onlangs verkozen is tot de beste soldaat van haar basis, die drieduizend soldaten telt, terwijl algemeen bekend is dat ze een Messiaanse gelovige is.

De Israëlische predikant vertelde dat zijn gemeente 35 procent van het budget in evangelisatie steekt. Hij hoopt dat de gemeente spoedig een evangelist kan uitzenden die het evangelie aan niet-Joden gaat verkondigen. „Er is geen sterkere boodschap dan wanneer een Jood getuigt van Jezus.”

Vrijwilliger in Israël

Er zijn Nederlanders die hun liefde voor Israël omzetten in de daad. Zo iemand is Geke van Dam-van Lente uit Barneveld. Ze vertelde tijdens de Bondsdag 2016 van de Hervormde Vrouwenbond dat ze in Israël vrijwilligerswerk gedaan heeft. Door te zoeken op internet kwam ze in aanraking met een verzorgingstehuis in de omgeving van Tel Aviv, waar de meeste bewoners Nederlands spreken. Ze heeft er zes weken gewerkt en kwam onder de indruk van de verhalen van mensen die de Holocaust meegemaakt hebben en ook van een mevrouw die haar Bijbeltje liet zien.

Van Dam zei bewondering en respect voor de Joden gekregen te hebben. „Sommigen van hen hebben als enige van hun familie de Holocaust overleefd en toch zijn ze er in hun leven tegenaan gegaan.”