Moeder en dochter, tot elkaar veroordeeld op een prachtig onbewoond eiland. Dat is de situatie van Lente en Liva. Lente is een alleenstaande moeder die verlaten is door haar man. Liva groeit op bij moeder Lente, maar wordt vooral opgevoed door opa. Wanneer ze een eiland erven, grijpen ze de kans om hun leven een nieuwe richting te geven. Oude geheimen worden zichtbaar en diep verdriet stroomt naar buiten. Dan komt de harde boodschap: Liva heeft nog maar kort te leven, tenzij er snel een donorhart beschikbaar is. Er volgt een dramatische ontknoping.

”Hartenkind” is geschreven door twee auteurs. Het verhaal loopt naadloos in elkaar over, zodat je als lezer amper ervaart dat de hoofdstukken van Lente door iemand anders geschreven zijn dan de hoofdstukken over Liva, behalve als je de auteurs wat beter kent. Dan ontdek je ook autobiografische elementen in het verhaal, zoals Hebreeuwse letters als tattoo, het koosnaampje ”hartekind” en de figuur van opa. Deze opa, die de zorg voor zowel Lente als Liva zo belangeloos op zich neemt, laat iets zien van Jezus’ grote liefde. Zonder wettische regels, maar genadevol en ontfermend. Zo’n opa wil iedereen. De depressie van Lente, de afwijzing van Liva en het herstel van hun relatie worden door de schrijvers heel realistisch weergegeven. De twijfel over het bestaan van God krijgt eveneens een plek. Hij is en zal er zijn, toen, nu en altijd. ”Hartenkind” is boeiend en origineel, met poëtische fragmenten, wisselende perspectieven en een onthutsend slot.

Hartenkind, R. Mastebroek & A. Shawki-Veefkind; uitg. Scholten; 332 blz.; € 18,95