De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft de ontdekking maandag naar buiten gebracht. Of het water daadwerkelijk kan worden gewonnen en gebruikt, moet nog blijken.

Dat de maan waterijs bevat, was op zich al redelijk bekend, maar tot nu toe ging het daarbij vooral om diepe kraters op de noordpool en zuidpool van de maan. Zulke plekken zijn heel moeilijk begaanbaar. De NASA heeft nu vastgesteld dat er ook water voorkomt op plekken waar de zon op schijnt. Bovendien is er waterijs in zogenoemde ‘cold traps’, koude plekken in de schaduwgebieden op de maan. Sommige van die plekken zijn maar een meter groot, maar de maan heeft zo veel van zulke plekken, dat ongeveer 20 procent van al het ijs op de maan daar waarschijnlijk te vinden is.

Het bevroren water zit onder meer in de grote krater Clavius, die vanaf de aarde met het blote oog te zien is. Het gaat niet om grote plassen water: de Saharawoestijn heeft ongeveer honderd keer zo veel water als de maan.

Dat er waterijs verspreid is over de maan, is erg aantrekkelijk voor bemande missies. Vermoedelijk heeft elke plek waar astronauten landen wel water in de buurt, en bovendien is dat water eenvoudiger te winnen dan in een krater. Het water kan ook iets vertellen over de geschiedenis van de maan.