De nieuwe dag beginnen we met het intussen bejaarde Nieuw Bijbels Dagboekje door H.W.S., de initialen van Henriëtte Wilhelmine Spiering (1862-1921). In onze uitgave staat 232-237ste duizendtal. In totaal werden 260.000 exemplaren van het dagboek gedrukt, in 1995 verscheen nog een herziene uitgave. Vanuit strak gereformeerd oogpunt valt bij sommige zinsneden wel een vraagteken te plaatsen, dat nemen we voor lief. De allang tot heerlijkheid bevorderde filantrope uit Tiel biedt voor elke dag een geestelijk woord, vaak met het oog op de moeiten van het leven. Bijzonder gepast in deze tijd.

Maar nu dat gebedenboek. Dat ontdekten we een jaar of tien geleden. Het heet simpelweg ”Gebeden” en is samengesteld door dr. O. Norel. Die gebruikte daarvoor de collectie die de Zweedse dr. D. Helander opdiepte uit de hele kerkgeschiedenis. Vaak gaan de gebeden voor ons nog boven de dagboekmeditaties. Ze zijn kort en krachtig, volgens Calvijn het kenmerk van een goed gebed. Nog belangrijker, ze zijn zeer persoonlijk. Vol ootmoed, schuldbelijdenis, een gelovig pleiten op Gods eigen woorden, een danken voor onverdiende zegeningen. Geestelijke zaken waaraan je uitdrukking geeft met woorden die je van thuis meekreeg, worden op een net wat andere wijze vertolkt, waardoor ze fris binnenkomen.

Wat ons steeds weer opvalt, is de inhoudelijke eenheid van de meeste gebeden. Het onderscheid tussen presbyterianen en baptisten, wesleyanen en calvinisten, anglicanen en dispensationalisten verdampt grotendeels zodra ze hun hart openleggen voor God. In Zijn nabijheid vallen tal van verschillen blijkbaar weg.

Tegen alle strijders op het kerkelijke erf zou ik willen zeggen: polemiek kan nuttig zijn, maar zoek elkaar ook eens op en ga aan het eind van dat bezoek samen op de knieën. Grote kans dat je je verbaast over de verbondenheid die je tijdens het bidden ervaart. De Psalmen en de schat aan gebeden uit de kerk van alle eeuwen reiken ons woorden aan als we die zelf niet kunnen vinden. Kyrie Eleison: Heere, onferm U over ons.