Eindeloze discussie over coronamaatregelen vergt te veel energie
Ons land is in oorlog. Het is plotseling van alle kanten belaagd door een vijand. De legerleiding heeft een verdedigingsplan in gang gezet. De hoogste generaal met zijn adjudanten en adviseurs werken dag en nacht om het volk te verdedigen. Soms blijken flanken extra versterking te behoeven. In het begin is er een schromelijk tekort een geschikt materieel. Als dat is opgelost, is er dringend behoefte aan menskracht. Daar is niet een, twee, drie een oplossing voor.
De aanpak van de legertop wordt bijna wekelijks besproken in het parlement. Een deel van de oppositie verwijt de verantwoordelijken dat ze er een potje van hebben gemaakt. Anderen vragen per direct om een oplossing voor het personeelstekort zonder zelf te weten hoe. Andere parlementariërs willen constructief meedenken. Zij komen er al snel achter dat hun oplossingen niet zo gemakkelijk zijn te realiseren.
Behalve dat het parlement zich over de aanpak van de verdediging buigt, spelen de media en het grote publiek en niet te vergeten 17 miljoen burgers ook hun partijtje mee in de discussie. Iedereen heeft een eigen opinie en oplossing. Terwijl de legertop op alle meningen in moet gaan, kan de aanvaller doorgaan met zijn gevaarlijke werk…
Ons land is niet in oorlog. Maar er is wel sprake van een ongekende crisis als gevolg van de coronapandemie. Dat vraagt veel van de regering die met een beperkte kennis –Rutte: „We varen in de mist”– zo goed mogelijk de gevaarlijke ziekte bestrijdt. Feit is dat er geen verdedigingsplan klaar lag. Stapje voor stapje moet worden uitgevonden wat de beste methode is om het gevaar te keren.
Het is ook goed als er in zo’n crisis deskundigen met de verantwoordelijken meedenken. Maar dat dient dan wel constructief te gebeuren. Daarvan is niet altijd sprake. Een voorbeeld: Toen voor het gehele land een intelligente lockdown gold, was de roep: waarom niet een meer regionaal beleid? Nu de regering inzet op regionaal beleid, is de wens: tref maatregelen voor het hele land. Dat is maar een voorbeeld. Er zijn er meer te geven.
Misschien zouden Nederlanders iets meer naar de Duitsers moeten kijken. Ook zij hebben veel specialisten in huis, maar de burgers voegen zich gemakkelijker naar het beleid van de overheid. Niet elke overheidsmaatregel wordt daar uitvoerig bediscussieerd. Men geeft de regering de ruimte om beleid te maken en accepteert de maatregelen sneller. Dat voorkomt dat veel energie van de regering weglekt naar een oeverloos debat. Dat helpt ook in de strijd tegen het gevaar. De besmettingscijfers in Duitsland zijn positiever dan in Nederland.
