Vijlbrief zelf vindt de CO2-heffing „intelligent vormgegeven”. Bedrijven krijgen dispensatierechten, waardoor de industrie naar verwachting in 2024 echt gaat betalen voor de uitstoot van koolstofdioxide (CO2), tenzij bedrijven de uitstoot terugbrengen. Maar oppositiepartij GroenLinks vindt dat helemaal niet zo slim, omdat het risico volgens Kamerlid Bart Snels is dat Nederland zo de doelen voor 2030 niet haalt.

„Het klopt dat wij in de eerste jaren relatief royaal zijn richting de industrie met de dispensatierechten”, zegt Vijlbrief. Maar dat verandert volgens hem „niets aan investeringen van bedrijven op het gebied van CO2-bestrijding”. Bedrijven kijken namelijk naar de lange termijn, stelt de bewindsman, en zullen volgens hem rekening houden met de gevolgen vanaf 2024 als ze de uitstoot niet flink verlagen.

De CO2-uitstoot moet in 2030 met bijna de helft zijn gedaald ten opzichte van 1990. Mogelijk wordt het reductiedoel nog bijgesteld naar 55 procent. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek was de industrie vorig jaar verantwoordelijk voor bijna een derde van de uitstoot van broeikasgassen als CO2.

Milieudefensie heeft „geen goed woord over voor het uitstel”. De industrie voelt de heffing in feite zelfs pas in 2025, zegt de milieuorganisatie. „Dan zijn we al halverwege 2030. Daarmee verdwijnt de komende vijf jaar elke prikkel om de uitstoot van de industrie snel omlaag te brengen, terwijl de klimaatcrisis niet wacht.”