De voorzitter van het Franse protestantse kerkgenootschap Unepref, die als predikant verbonden is aan de gemeente Montpellier-Saint-Mathieu-de-Tréviers, vertelt in een gesprek via Zoom dat hij weinig last heeft ondervonden van zijn coronabesmetting. Wel heeft hij terneergeslagen collega-predikanten bemoedigd die pastoraat wilden bedrijven, maar niet werden toegelaten bij ernstig zieke coronapatiënten.

Ds. Stauffacher werd bijzonder bemoedigd tijdens een onlinekerkdienst op Paasmorgen, geeft hij aan. „Ik besefte welke kracht er schuilt in het opstandingsgeloof. De opgestane Christus regeert niet alleen Zijn Kerk, maar heerst over alle dingen. Hij was het Die ertoe opriep in geen ding bezorgd te zijn.”

Picknicks

Voor ds. Stauffacher was het verbod op kerkelijke samenkomsten zwaar. Hij miste het gezamenlijke bidden en vooral ook de gezamenlijke maaltijd – een belangrijk bestanddeel van de Franse cultuur. Na de versoepeling van de lockdown waren openluchtdiensten en picknicks –een geliefde bezigheid van veel Fransen– in het overwegend zonnige land in beperkte mate weer mogelijk.

Gebedsplatforms

Ds. Stauffacher heeft de gezamenlijke gebeden via digitale gebedsplatforms bijzonder gewaardeerd. Ingrijpend was het besluit om de ”Assemblée”, de grote jaarlijkse bijeenkomst van Franse protestanten nabij het Zuid-Franse Anduze, deze zomer af te blazen. Dat gebeurde in de afgelopen ruim honderd jaar slechts vier keer eerder, in de Eerste en Tweede Wereldoorlog.

In het gesprek legt de predikant uit hoe problematisch de verhouding is tussen de kerken en de Franse overheid. „Dat de Franse overheid elke vorm van godsdienstige uiting tot het privédomein wil terugdringen en de rol van kerken ook voor de samenleving miskent, bleek weer eens tijdens de coronacrisis”, verzucht hij. „Alle kerken beseften hun maatschappelijke verantwoordelijkheid en volgden nauwkeurig de voorschriften en maatregelen. Maar toen op 11 mei publieke gelegenheden, zoals theaters en cafés, beperkt open mochten, bepaalde het ministerie van Binnenlandse Zaken dat de kerken gesloten moesten blijven.

Daar kwam nog bij dat minister Christophe Castaner in een interview de schokkende uitspraak deed: „Om te bidden is niet per se een plaats van samenkomst nodig als dat risico’s oplevert voor de gemeenschap.” Die miskenning van kerken door deze socialistische minister met zijn radicaal-linkse ideeën was uiterst pijnlijk en leidde tot verontwaardiging bij kerkleiders van alle kerkgenootschappen. Op 6 juli werd deze minister vervangen, na slechts twintig maanden ministerschap.”

Voor ds. Stauffacher is de corona-epidemie geen straf of kastijding, maar wel een oproep tot bezinning en bekering. De oproep van terugkeer tot God is er volgens hem altijd, ook als er geen besmettelijke ziekte rondwaart. De Franse predikant denkt dat uit de coronacrisis de les van eigen zwakte en kwetsbaarheid geleerd moet worden. „Het kerkelijke leven in het tijdperk na corona is geen kwestie van restauratie van het tijdperk vóór corona, maar een nieuwe toewijding aan Jezus Christus met vernieuwde vormen van kerkzijn.”

Huiskringen

Ds. Stauffacher sprak donderdag via een videoboodschap op een predikantenochtend van de GZB. Hij legde uit dat de gevolgen van de coronapandemie minder ingrijpend waren voor kleine protestantse gemeenten in Frankrijk „Zij maakten immers al veel gebruik van internet. De grotere gemeenten, die gebruikmaken van grote gebouwen die vaak ook van historische waarde zijn, zullen andere vormen van kerkorganisatie moeten zoeken. Opsplitsing in kleinere huiskringen zal noodzakelijk zijn.”