„Dit is een hele grote deal voor ons. Er zijn tientallen miljoenen euro’s mee gemoeid”, zegt Muller in gesprek met het ANP. Het is de bedoeling dat er halverwege volgend jaar drie verschillende modellen van Spyker geproduceerd gaan worden in een fabriek van Rotenberg in Trier. Die fabriek heeft volgens Muller een capaciteit van ongeveer vijfhonderd auto’s per jaar. Maar hoeveel exemplaren uiteindelijk van de band gaan rollen, valt nog te bezien. Spyker wil de productie zoveel mogelijk laten afhangen van de vraag.

De vestiging in Monaco moet een soort ‘experience center’ worden, bedoeld om de aandacht in de autowereld weer op de Nederlandse onderneming te vestigen. Jaren terug vergaarde Spyker ook al grote bekendheid via een eigen Formule 1-team, maar bij dat avontuur ging veel geld verloren en het had weinig gescheeld of Spyker was voorgoed ten onder gegaan. Muller denkt voor het opzetten van een nieuw raceteam niet aan de Formule 1, maar aan races als de 24 uur van Le Mans. Meer details hierover zijn nog niet bekend.

Eerder dit jaar werd er nog een aan Spyker verwant bedrijf failliet verklaard. Spyker Services, dat zich bezig hield met het onderhoud van sportauto’s, ging in maart op de fles. Via de nieuwe plannen denkt Muller straks alle schuldeisers van Spyker Services terug te kunnen betalen.

Spyker probeert onder leiding van Muller al jarenlang voet aan de grond te krijgen als fabrikant van exclusieve sportwagens. Maar meer dan een handvol per jaar werden er niet gemaakt. Dat Muller denkt dat hij dit keer wel een slag kan slaan, komt door zijn grote vertrouwen in Rotenberg. Die kent hij al jaren en Rotenberg zou met ongeveer tien Spykers tevens de grootste Spyker-fan en -verzamelaar ter wereld zijn. Daarbij is Rotenberg, naar verluidt een vriend van de Russische president Vladimir Poetin, met zijn team SMP Racing al een bekende op het circuit in het Franse Le Mans.

Spyker was vroeger jarenlang genoteerd aan de beurs in Amsterdam, tot het bedrijf het Damrak in 2013 via de achterdeur verliet. Aan een nieuwe beursgang denkt Muller niet. „Dat hebben we toen gedaan, maar het heeft ons weinig opgeleverd. En soms is een beursnotering ook een nachtmerrie, bijvoorbeeld in de tijd met Saab.” Muller was zo’n tien jaar terug korte tijd de hoogste baas bij Saab, na de overname van het iconische maar zieltogende Zweedse automerk door het veel kleinere Spyker. De krachtenbundeling tussen de twee verlieslatende autobedrijven werd geen succes. Eind 2011 ging Saab alsnog failliet.