Havenbedrijf op de helling
Het Rotterdamse havenbedrijf neemt maatregelen om herhaling van het leenschandaal te voorkomen. De structuur van de bedrijfstop wordt grondig aangepakt.
Het aantal directeuren wordt verdubbeld naar vier, zij worden gezamenlijk verantwoordelijk, zo liet president-commissaris Wim van Sluis vrijdag weten. „Oud-directeur Scholten handelde solitair en buiten zijn bevoegdheden,” constateerde Van Sluis.
Het havenbedrijf wil eerst de uitkomst van alle lopende onderzoeken afwachten voordat het juridische stappen onderneemt. „Het is van belang dat de dossiers goed zijn opgebouwd alvorens eventuele strafrechtelijke stappen te ondernemen,” aldus de president-commissaris.
De raad van commissarissen heeft al voordat de garantstellingen aan het licht kwamen, de aanzet gegeven voor een nieuwe bestuursstructuur van de top- en hoofdstructuur van het havenbedrijf. „De verzelfstandiging op 1 januari dwong tot een heroriëntatie op de nieuwe organisatiestructuur.” Het havenbedrijf is al ruim een maand aan het zoeken naar een nieuwe algemeen directeur. Van Sluis hoopt voor het einde van het jaar een geschikte kandidaat te kunnen voordragen.
Scholten had geen mandaat om bankgaranties af te geven, zo bleek vrijdag. Hij mocht investeringen doen tot bedragen van ongeveer 25 miljoen euro, maar risicovolle of politiek gevoelige investeringen moest hij melden bij de gemeenteraad van Rotterdam, aldus Van Sluis.
Van Sluis zorgde daarmee voor verwarring, want als wethouder Haven en Economische zaken vertelde hij de gemeenteraad in september dat Scholten wel mandaat had om tot een bepaald bedrag garanties te tekenen. „Dat was de informatie die we toen hadden, maar die is achteraf gezien onjuist”, aldus Van Sluis vrijdag. Volgens hem keurden burgemeester en wethouders in mei om dezelfde reden de toen boven water gekomen garantstelling van 25 miljoen euro goed.
De financiële gevolgen van het handelen van Scholten zijn volgens Van Sluis beperkt. „Wij verwachten geen omvangrijke vermogensschade voor het havenbedrijf of de gemeente. De boten varen, de mensen zijn aan het werk en we hebben een topjaar.” Ook de onderhandelingen met het Rijk over de Tweede Maasvlakte kunnen volgens hem gewoon verder.
SP-raadslid Th. Cornelissen vindt dat Van Sluis wel erg luchtig spreekt over de gevolgen. „Er is heel veel aan de hand. Dit wordt een juridisch steekspel dat jaren gaat duren en er komen steeds meer schulden boven water.” Cornelissen vindt dat de positie van Van Sluis als wethouder onhoudbaar is. „Hij had het havenbedrijf zo moeten organiseren dat eigenmachtig optreden van de directeur binnen de financiële perken was gebleven.”
De raad van commissarissen van het havenbedrijf en de gemeente Rotterdam hebben niet zitten slapen terwijl Scholten voor 180 miljoen euro aan bankgaranties afgaf, vindt Van Sluis echter. „Scholten heeft ook verklaard dat hij dit bewust geheim wilde houden. Hij handelde alleen. In de boeken werd geen spoor gevonden.”
Van den Nieuwenhuijzen en Scholten deden zaken met enkele banken. „Het duo is ook bij andere Nederlandse banken langsgegaan, maar kreeg daar nul op het rekest. Daar nam men geen genoegen met die ene handtekening.”
De Rabobank informeerde wel bij het havenbedrijf naar de bevoegdheid van Scholten. De bank kreeg te horen dat Scholten niet bevoegd was om bankgaranties te verstrekken. Het bleek voor de bankiers geen probleem, Scholten mocht tekenen en Van den Nieuwenhuijzen kreeg zijn miljoenen. Van Sluis verwijt die banken dat ze niet hebben gedaan wat had gemoeten en stelt de geldigheid van de getekende garanties daarom ter discussie. „Scholten handelde onbevoegd.”