Emancipatiebeleid van overheid werkt dalend geboortecijfer in de hand
Wie wat grasduint door alle berichten rond corona kan er niet omheen: complottheorieën. Een telkens terugkerende bewering is dat het virus met opzet ontwikkeld is om de groei van de wereldbevolking af te remmen. Duivelse machten ontwikkelen plannen om de hele wereldbevolking in te spuiten met een levensgevaarlijk vaccin.
Voor dit soort theorieën bestaat vrijwel geen bewijs, maar feit is wel dat internationale organisaties regelmatig hun zorgen uiten over de bevolkingsgroei. Tegelijkertijd tonen de cijfers aan dat de wereldbevolking weliswaar toeneemt, maar dat die groei al decennialang daalt. In 1950 kregen vrouwen gemiddeld 5,2 kinderen, dat aantal is meer dan gehalveerd en is nu 2,4. In Nederland zijn die getallen een stuk lager: vrouwen kregen in 1950 gemiddeld 3,1 kinderen en nu 1,6.
Statistici vergelijken deze cijfers met het zogenoemde vervangingsniveau: het kindertal waarbij de bevolking op hetzelfde peil blijft. Dat is 2,1 kind. Bij het huidige kindertal zal de bevolking dus steeds verder afnemen.
Deze daling is al ingezet in de jaren zestig van de vorige eeuw, lang voor er over corona, vaccins en klimaat gediscussieerd werd. De lagere vruchtbaarheidscijfers hebben een heel andere oorzaak: de grote maatschappelijke verschuivingen, het gestegen opleidingsniveau van vrouwen en de gewijzigde opvattingen rond huwelijk, geboortebeperking en werkende moeders.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) publiceerde maandag nieuwe cijfers over de steeds verder dalende vruchtbaarheid in Nederland en probeerde de redenen daarvan nauwkeurig in kaart te brengen. In eerste instantie zocht het bureau dat in de economische recessie na de financiële crisis van 2008. Nu die achter de rug is, zou je juist een hoger geboortecijfer verwachten. Ook de langere studieduur van vrouwen en de flexibele arbeidsmarkt blijken geen afdoende verklaring te zijn.
Twee andere mogelijke oorzaken die het CBS noemt, liggen meer voor de hand: relaties zijn minder hecht en mensen willen eerst hun werk, inkomen en opleiding op orde hebben voor ze aan kinderen ‘beginnen’. Of je dan wel of niet getrouwd bent, doet er volgens de moderne samenleving niet meer toe.
Deze ontwikkelingen zouden voor de overheid aanleiding moeten zijn om het roer om te gooien en de bevolkingsgroei te stimuleren. Het huidige beleid is echter gericht op maximale arbeidsparticipatie van vrouwen en subsidie van kinderopvang. Aan de andere kant worden traditionele waarden rond huwelijk en gezin ondermijnd door wetten over meerouderschap en het beleid rond gendergelijkheid.
Ook onder christenen lijkt de kinderzegen steeds minder in tel. Ten onrechte, want voor hen is niet het vervangingsniveau de norm, maar Gods Woord. Dat beschrijft het huwelijk als een instelling vanuit het paradijs en de geboorte van kinderen als een geschenk van God opdat Hij daaruit Zijn Koninkrijk zal bouwen.
