Heel anders wordt het als die dreiging van binnenuit komt en zich op meerdere fronten manifesteert. Israël heeft momenteel te kampen met zo’n 2000 nieuwe coronabesmettingen per dag. Afgezet tegen de omvang van de bevolking, is dat een tamelijk dramatisch cijfer. De gevolgen laten zich in alle hevigheid gelden.

Vanzelfsprekend legt die toename in de eerste plaats een enorme druk op de gezondheidszorg. Een deel van het verplegend personeel ging vorige week in staking om te protesteren tegen het gebrek aan menskracht in de overvolle ziekenhuizen. Diverse hospitaals zitten al ver over de grenzen van hun capaciteit heen en waarschuwen dat zij niet langer voor essentiële medische zorg kunnen instaan.

De werkloosheid rijst inmiddels de pan uit, doordat het toerisme is ingestort, veel middenstanders hun deuren hebben moeten sluiten en bedrijven massaal personeel naar huis hebben gestuurd. Een kwart van de bevolking zit momenteel zonder werk.

Bezorgde burgers wenden hun blik in zo’n geval –terecht– naar de overheid. En daar dient zich precies het volgende probleem aan, want de regering lijkt het spoor ook behoorlijk bijster. De autoriteiten leken de coronacrisis aanvankelijk redelijk onder controle te hebben. Door de grenzen voor buitenlanders te sluiten en de burgers een strenge lockdown op te leggen. In de ogen van velen wellicht nogal rigoureuze maatregelen, maar ze wérkten wel.

Van dat optimisme is weinig over. Of het nu komt door te snelle versoepelingen of door veronachtzaming van de regels – feit is dat de cijfers voor zich spreken.

Feit is ook dat de bevolking het zat is. Dit weekeinde gingen burgers opnieuw de straat op om tegen de regering te protesteren. De politie moest hard ingrijpen.

De regering zit met de handen in het haar. En dat blijkt uit het beleid dat momenteel wordt gevoerd. Maatregelen worden net zo snel ingetrokken als ze worden afgekondigd. Beloofde steungelden worden niet uitgekeerd. Netanyahu moet de begroting voor het nieuwe parlementaire jaar vóór 25 augustus goedkeuren, anders wordt de Knesset automatisch ontbonden en volgen er nieuwe verkiezingen – de vierde binnen anderhalf jaar.

Intussen rommelt het aan Israëls noordgrens, waar het leger in staat van paraatheid is gebracht na dreigementen van Hezbollah om de dood van een van haar strijders te vergelden. Het is van het grootste belang dat de regering de gelederen sluit en de bevolking verenigt. Want met interne verdeeldheid wordt het een stuk lastiger externe bedreigingen het hoofd te bieden. Het kan nog een bewogen zomer voor de Joodse staat worden.