Er wordt „fors gepuzzeld” in alle mogelijke samenstellingen, zegt een ingewijde. Premier Mark Rutte overlegde onder meer met zijn ‘zuinige’ bondgenoten uit Zweden, Denemarken, Oostenrijk en Finland. Andere landen hebben ook getweeën of in groepjes onderonsjes. EU-president Charles Michel en zijn staf werken ondertussen aan nieuwe voorstellen die de vele meningsverschillen moeten overbruggen.

Als Michel met nieuwe voorstellen komt, is het nog niet slikken of stikken, denkt de bron. Er is pas een akkoord als iedereen het over alles eens is, en er zijn „nog veel losse eindjes”. Maar zin in een nieuwe top later deze maand heeft ook niet iedereen.

Een belangrijk twistpunt is het bedrag aan subsidies dat het herstelfonds zou moeten bevatten. Voor voortrekkers Duitsland en Frankrijk zou het onbespreekbaar zijn om voor die subsidies, die ontvangers anders dan leningen niet hoeven terug te betalen, minder dan 400 miljard euro uit te trekken. Maar Nederland wilde eigenlijk helemaal geen subsidies en vindt 300 miljard al „heel erg veel”, zegt de ingewijde.

De zuinige landen zouden echter ook wel inzien dat een bedrag onder de 300 miljard voor anderen niet of nauwelijks verteerbaar is, zegt een andere diplomaat uit dat kamp. Meerdere bronnen noemen een compromis van 299 miljard euro.

Een andere Nederlandse wens, de mogelijkheid om subsidies uit het herstelfonds te blokkeren als de ontvanger geen werk maakt van vereiste hervormingen, stuit vooral nog op verzet van Italië. Een aanvankelijke medestander als Spanje zou zijn weerstand grotendeels hebben laten varen, meldt een ingewijde.

Italië en Spanje blijven schermen met de dreiging van de financiële markten, die maandag bij de beursopening op de kredietwaardigheid van armlastige lidstaten zouden afboeken als de regeringsleiders er niet uitkomen. Ze hopen zo de zuinige landen zover te krijgen dat ze snel en royaal over de brug komen, maar Nederland gelooft daar niets van.