Milde regen alle reden tot dankbaarheid
Soms wordt enigszins gekscherend opgemerkt dat het maar goed is dat mensen niets te zeggen hebben over het weer. Dat is ook terecht. Wat de een goed uitkomt, komt de ander beslist niet uit. Stel dat het weer de resultante zou zijn van democratische besluitvorming, dan zou het vast en zeker reden zijn tot grote conflicten.
De laatste weken is er in ons land redelijk wat regen gevallen. De boeren zijn blij, maar een deel van de vakantiegangers moppert. Dat wil stralende zon en een aangename temperatuur van zo’n 25 graden. Het wensenpakket is heel divers. Dus is het goed dat mensen niets te zeggen hebben over de weersituatie.
Tot voor kort leek het erop dat de droogte –net zoals vorig jaar– een enorm probleem zou worden. Het was betrekkelijk warm en er viel nauwelijks regen. Waterschappen waarschuwden voor de daling van de grondwaterstand en boeren vreesden voor hun oogst. Het leek erop dat 2020 een van de droogste jaren zou worden van de achterliggende honderd jaar.
Tegen veler verwachting in kwam er regen. De aarde dronk die als het ware met gulzige teugen op. De agrarische sector was blij met die onverwachte wending. De prognoses voor de oogst konden in positieve zin worden bijgesteld. Veel boeren zagen deze milde regen als zegen van God.
Toch wordt dat laatste vaak niet zo ervaren. Het weer is voor velen meer iets van het KNMI dan van God. Terwijl de Heidelbergse Catechismus belijdt dat God alles regeert en onderhoudt: loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren, eten en drinken, gezondheid en ziekte, rijkdom en armoede. Al deze dingen komen niet „bij geval”, maar God schenkt ze uit Zijn vaderlijke hand. Regen is dus een gave die God bewust geeft en die Hij soms onthoudt. Ze mag daarom nu, na weken van droogte, gezien worden als onverdiende zegen.
Die wetenschap moet mensen ervan weerhouden om te mopperen over het weer. Het ‘besturen’ van de weersomstandigheden is bij God in betere handen dan wanneer mensen daarover zouden gaan.
Tegelijk dragen mensen wel verantwoordelijkheid. Want het is onmiskenbaar waar dat het klimaat de laatste decennia veranderde. De belangrijkste oorzaak daarvoor is het onverantwoord handelen van de mens. De industrialisatie en de massaconsumptie dragen bij aan de opwarming van de aarde. Doordat de mensheid niet bereid lijkt tot beheersing van zijn verlangen naar mooier en méér, zucht de schepping onder een enorme druk. Deskundigen zijn het er ook over eens dat de opwarming van de aarde leidt tot verandering van het weertype.
De weersontwikkeling van de achterliggende dagen geeft alle reden om de handen te vouwen, om de Schenker van de regen te danken en om God de Onderhouder van de schepping te vragen of Hij wil zorgen voor een leefbaar klimaat. En bedenk: gevouwen handen kunnen ook niet grijpen en graaien.