Parlementariërs uit verschillende politieke fracties spraken over het belang van het voor de rechter brengen van de verantwoordelijken voor het bloedbad, ook om afsluiting voor de families van de slachtoffers mogelijk te maken. De Kroaat Tonino Picula, een sociaal-democraat, noemde Srebrenica „de ergste tragedie in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Wat daar is gebeurd was genocide en niemand moet vermijden het zo te noemen.” Hij wees op het gevaar van desinformatie die over Srebrenica wordt verspreid. „Dat kunnen we niet toelaten”.

Europarlementariër Derk Jan Eppink van Forum voor Democratie noemde Srebrenica „een trauma”. Dutchbat, een klein bataljon lichtbewapende Nederlandse blauwhelmen dat de enclave niet kon beschermen tegen Bosnisch-Servische gevechtseenheden, „was een Mission Impossible”, een onmogelijke opdracht, zei hij. „Goede bedoelingen resulteerden in een onuitvoerbare missie.” Volgens hem faalde niet Dutchbat maar „de gemeenschap en de politiek”. In juli 1995 werden rond de 8000 moslimmannen en -jongens om het leven gebracht in Srebrenica.

Namens de EU bracht buitenlandchef Josep Borrell een verklaring naar buiten. Daarin noemt hij Srebrenica „een van de donkerste hoofdstukken uit de moderne Europese geschiedenis” en de herdenking „een pijnlijke herinnering”. „Onze gedachten en ons medeleven gaan uit naar de slachtoffers van deze tragische gebeurtenis, hun families en geliefden en allen wier levens hierdoor zijn getekend. We eren de herinnering aan hen die ten ruste zijn gelegd en degenen die nog steeds zijn vermist.”