Het verhaal van kinderen die zijn afgestaan tegen de zin van hun ouders en dat van die ouders zelf, bleek niet veilig bij het ‘aanmeldpunt’ dat voor hen is ingericht. Verslagen zijn niet altijd correct opgesteld en de privacy was niet gewaarborgd. En wie zich meldde, kreeg soms te maken met stichting Fiom. Dat viel bij sommige melders verkeerd, omdat die stichting die in het verleden zelf een rol speelde bij adopties.

„Alle betrokkenen op mijn ministerie voelen zich uitermate ellendig bij deze gang van zaken”, zei Dekker. „Als we nou iets goed hadden willen, goed hadden moeten regelen, is was het wel in deze zaak. Ik begrijp heel goed dat u zich gegriefd voelt en dat spijt me.”

Het Verwey-Jonker Instituut (VJI) doet in opdracht van Dekker nader onderzoek naar binnenlandse adoptie van de jaren vijftig tot tachtig. Dat moet aan het licht brengen of dat inderdaad soms onder druk of zelfs dwang gebeurde en hoe vaak dan wel. Afstandsmoeders en adoptiekinderen konden zich melden bij stichting Fiom en het ministerie, die hen vervolgens doorgeleidde naar het VJI.