Veel aandacht voor rechtszaak Bos in Zuid-Koreaanse media
De rechtszaak van Kara Bos heeft ook in Zuid-Korea veel aandacht gekregen. Sinds het einde van de Koreaanse Oorlog in 1953 werden er bijna 240.000 Zuid-Koreaanse kinderen geadopteerd, van wie er 164.000 naar het buitenland gingen.
Het leeuwendeel van de adopties vond plaats in de jaren zeventig en tachtig, maar nog altijd vertrekken er jaarlijks honderden Zuid-Koreaanse kinderen naar buitenlandse gezinnen.
Bos werd de afgelopen weken geïnterviewd door tal van Zuid-Koreaanse media, waaronder Yonhap, Korea Times, JTBC, MBC en Hankook Ilbo. Die berichtten vooral over haar persoonlijke verhaal en ervaringen, met name over hoe zij de wens ontwikkelde om haar biologische moeder te leren kennen nadat zij zelf een dochter kreeg.
Bos werd als tweejarige achtergelaten op een parkeerplaats, waarna zij werd geadopteerd. Met de komst van haar dochtertje ervoer zij hoe hecht de band is die een moeder in de eerste twee jaar met haar kind opbouwt en ze besefte toen dat ze haar moeder wilde ontmoeten.
Momenteel staat Zuid-Koreaanse wetgeving het geadopteerden niet toe om informatie te ontvangen van hun ouders zonder dat die daarmee instemmen. Nog lastiger is dat veel mensen er niet achter komen wie hun biologische ouders zijn, omdat informatie hierover vaak beschermd wordt door dezelfde Wet ter bescherming van persoonlijke informatie.
Bos kwam er enkel achter wie haar vader was door de commerciële website MyHeritage, waarbij gebruikers genetisch materiaal delen dat vervolgens weer aan het DNA van anderen gekoppeld kan worden.
Doorbraak
De uitspraak van de rechter kan de huidige patstelling mogelijk veranderen. Het familiehof van Seoul beval de biologische vader van Bos een DNA-test te ondergaan, die voor 99,987 procent een match was. „Ik bevestig dat de eiser het biologische kind is van de gedaagde”, zei de rechter in een formeel vonnis, zo bericht Hankook Ilbo.
Het was de eerste keer dat een buitenlandse geadopteerde een rechtszaak aanspande tegen een biologische ouder in Zuid-Korea. Alleen langs deze weg kon Bos bewijzen dat meneer Kang haar biologische vader was, aangezien hijzelf aanvankelijk alle contact weigerde.
Dominee Kim Do-hyun runt sinds 2004 KoRoot, een liefdadigheidsorganisatie die uit Zuid-Korea geadopteerde mensen met DNA-tests en andere middelen helpt hun biologische ouders te vinden. Hij volgt de zaak van Bos al langer. „Ik denk dat de reis en strijd van Kara van belang zijn omdat die ons herinneren aan de verantwoordelijkheid die ouderen, de samenleving en de staat hebben om kinderen die in Zuid-Korea geboren zijn te informeren over hun herkomst”, reageerde Kim.
Kim is blij met de uitspraak van rechter. „Het vonnis erkent het juridische recht van geadopteerden op informatie over wie zij zijn”, zei de directeur tegen de Korea Times. Hij hoopt dat de zaak ervoor zorgt dat geadopteerden die hun biologische ouders zoeken in Zuid-Korea niet langer gehinderd worden door de privacywetgeving, waardoor tot nu toe veel informatie over herkomst niet wordt vrijgegeven.
Verdere zoektocht
Mogelijk kan Bos nu het familieregister van haar vader raadplegen, waardoor ze een stap dichter bij haar hoofdzakelijke doel komt: haar moeder ontmoeten. Mocht het Kara Bos lukken haar biologische moeder te vinden, dan wil ze haar vertellen dat die geen spijt hoeft te hebben en dat Bos een gelukkig leven leidt.
Na de rechtszaak hielpen meerdere Zuid-Koreaanse media Bos een handje, door haar te filmen terwijl ze in het Koreaans een emotionele oproep deed aan haar moeder om contact op te nemen. Ze vroeg alle media ook haar Koreaanse geboortenaam Kang Mee-sook te gebruiken in artikelen, voor het geval haar moeder die leest.