Met alledaagse techniek zoals een bed valt een gerust leven te leiden, maar zodra er iets nieuws verschijnt, slaat angst toe. Zo ook bij 5G, de vijfde generatie in telecommunicatienetwerken. Die levert nog sneller internet met behulp van nog hogere zendfrequenties.

Snel trillende elektromagnetische velden zijn een moeilijk te vatten verschijnsel. Misschien wordt het duidelijker met een mechanisch voorbeeld. Stel: je ligt niet in je bed maar in het gras naar de wolken te kijken, en er loopt een olifant over je heen. Zo’n poot maakt behoorlijk indruk. Wanneer een in kilo’s vergelijkbare massa muizen over je heen trippelt is dat goed voelbaar op de huid maar blijven de spieren en organen daaronder ongedeerd. Nog minder drukkend wordt het als eenzelfde gewicht aan mieren over je heen trekt. De hoeveelheid pootindrukken per seconde is dan enorm groot, maar de impact per poot heel klein. De kans op schade is miniem, maar vervelend is het als je niet tegen gekriebel kunt.

Bij elektromagnetische velden geldt ook: hoe hoger de frequentie, hoe minder ver de effecten in het lichaam indringen. Maar hypergevoelige mensen zouden er mogelijk wel jeuk van kunnen krijgen.

Net zoals mieren minder ver reizen dan olifanten, hebben 5G-velden ook een kleiner bereik, zodat meer zendmasten nodig zijn. De veldsterkte neemt echter snel af met de afstand, waardoor de kleine zender in het eigen mobieltje altijd meer invloed op de gebruiker heeft dan de grote 5G-buurtzender.

Wie vuurbang is voor 5G-straling zou dus niet de mast maar zijn eigen smartphone in brand moeten steken. Ware het niet dat de rook daarbij dan de kans op kanker juist groot maakt. En bedenk: als een hoge zendmast in de nabije omgeving geplaatst wordt, dan krijgt de buurt er zomaar gratis een professioneel uitgevoerde bliksemafleider bij. Dan wordt het elektrisch zelfs veiliger.

Echt gevaarlijk wordt het pas als naar de mogelijkheden van 5G gekeken wordt. De snelle dataverzending biedt ruimte om veel meer apparatuur aan te sluiten: het ”Internet of Things”. Koelkasten, auto’s, deurbellen, camera’s, lampen, betaalpasjes, fietsen en zelfs bedden: ze worden allemaal ”intelligent” of ”smart”. Smartphone, smart-TV, smarttoilet, smartwatch.

Wie data vermeerdert, vermeerdert smart. Want je privacy raak je wel kwijt als je intelligente bed een snurkrapport verstuurt. En je humeur ook, als je ’s nachts uit bed gebeld wordt door een zich vervelende Chinese puber via je toch niet zo intelligente deurbel. Want in al die apparaten is natuurlijk geen plek voor goede antivirusbescherming, terwijl de computervirussen dankzij 5G nog vaker en sneller kunnen toeslaan.

En erger: het klopt dat 5G ook helpt bij de verspreiding van coronavirussen. Niet alleen via besmetting door meer gebruik van tiptoetsen en touchscreens, maar vooral door verzwakking van ons immuunsysteem. De verleidelijke stroom informatieprikkels groeit steeds en versterkt stress en onrust. Zelfs onder het eten en in de slaapkamer blijven we online.

Het risico zit niet zozeer in de techniek zelf maar in de omgang ermee. We zijn bang voor de verkeerde dingen: het echte gevaar is ons eigen gedrag. Door zomaar lustig met elkaar naar bed te gaan, lopen mensen geslachtsziekten op, maar dat ligt niet aan het bed. Evenzo is een ziekmakende verslaving aan informatie niet te wijten aan hoogfrequente velden.

Het minste wat we met 5G-internet moeten regelen, is een scheiding van tafel en bed. Want als we daar onbegrensd dataverkeer toelaten, vermindert ook onze vruchtbaarheid drastisch. En dan lijkt er nog een complottheorie praktijk te worden.

De auteur is adviserend ingenieur.