De zestien Duitse deelstaten hebben veel bevoegdheden en stippelen over het algemeen hun eigen coronabeleid uit. Pogingen van bondskanselier Angela Merkel ze op één lijn te krijgen, stuiten vaak op verwijten dat ze nu veel te aarzelend optreedt en de lockdown de economie om zeep helpt. Een van haar grootste rivalen in haar eigen christendemocratische partij, is de premier van Noordrijn-Westfalen Armin Laschet. Hij is er trots op dat hij de grens Nederland heeft opengehouden en is een groot pleitbezorger van versoepeling.

Maar Saksen en Thüringen doen er een schepje bovenop. De linkse premier van Thüringen, Bodo Ramelow, zei in Duitse media dat hij niet lichtzinnig of onvoorzichtig wil doen, maar dat maatregelen niet meer centraal hoeven te worden opgelegd. „Wat heeft het voor zin dagelijks rond de klok in crisisteams te zitten, als er in de helft van de gemeenten al drie weken lang geen besmetting meer bijkomt?”, vroeg Ramelow zich af. De verspreiding van het virus moet plaatselijk en door de medische hulpverlening bestreden worden. En de mensen moeten zelf verantwoordelijkheid nemen. Het blijft goed afstand te bewaren.

Maandag brak er een machtsstrijd uit tussen bondskanselier Angela Merkel en de twee Duitse deelstaten over de coronavirusregels, nu Berlijn probeert de beperkingen op het gebied van sociale afstand met nog een maand te verlengen.

In een door persbureau AFP ingezien ontwerpbeleidsdocument van Merkels kantoor staat dat de Duitse regering tot ten minste 5 juli de bestaande veiligheidsregels wil handhaven om de uitbraak van het coronavirus onder controle te houden.

Volgens het werkdocument zouden de bestaande contactbeperkingen met een maand worden verlengd, „om een afstand van 1,5 meter” tussen mensen aan te houden, grote bijeenkomsten te voorkomen en „mondkapjes in bepaalde openbare ruimtes te eisen” zoals winkels en bussen.