Brievenbustaart populair in coronatijd en gaat zelfs over de grens
De brievenbustaart van Bakkerij Margriet uit Gorinchem is een doorslaand succes. Oma’s appeltaart gaat per post zelfs naar het buitenland. „Bedrijven willen personeelsleden die thuis werken er een hart mee onder de riem steken.”
Hoe kwam u op het idee?
Eigenaar Margriet Bouman (55), telg uit een oud bakkersgeslacht: „In december leveren we aan bedrijven al tientallen jaren gevulde speculaas in een speciale verpakking. We hadden nog wat van die verpakking over en bedachten dat we in deze bijzondere tijd daarin appeltaarten konden doen en die bij mensen thuis bezorgen. De ambachtelijk gemaakte appeltaart kost 10,95 euro, weegt zo’n 700 gram en past precies door de brievenbus.”
Raakt de taart bij het bezorgen niet beschadigd?
„De doos sluit zo nauw om de taart dat daar pertinent niets mee gebeurt. Ook niet als de postbode het pakje door de brievenbus kiepert. Wij kennen maar één fabriek die dat materiaal maakt. Toen het verpakkingsmateriaal bijna op was, konden we niet wachten op een nieuwe voorraad. We zijn naar Napels in Italië gereden om het materiaal zelf op te halen.
Bij het bezorgen ging het maar een keer mis. Eens rook de hond van het gezin de taart door de verpakking heen. Hij ging er met het pakje vandoor en peuzelde het gebak op. We hebben een nieuwe taart gestuurd.”
Is er veel vraag naar de taart?
„We verkopen er duizenden per dag. Bedrijven willen personeelsleden die thuis werken er een hart mee onder de riem steken. Ook worden er bestellingen gedaan om opa’s en oma’s of jarigen te verrassen. Nu elkaar bezoeken vaak niet mogelijk is, zoeken mensen een andere manier om hun gevoelens te uiten. We krijgen bestellingen voor mensen in België, Duitsland en Oostenrijk. Nederlanders kunnen familie daar niet bezoeken en sturen een oer-Hollands product om de pijn een beetje te verzachten.”
De brievenbustaart is inmiddels een familieproduct?
„Dat klopt, iedereen doet mee. Onze dochter, die bedrijfskunde studeert, heeft het concept gelanceerd en in de markt gezet. Ik bak de taarten en onze drie zoons zorgen voor het transport naar de postdepots. Mijn vader Dirk (86) en moeder Lenie (84) uit Beesd schillen de hele dag appels, kistenvol. Ze zijn nog heel actief, maar zitten door alle maatregelen min of meer in quarantaine. Door dit project staan ze weer volop in de spotlights.”
U gaat door met de brievenbusappeltaarten?
„Zeker. Appeltaart blijft een geliefd product en dit concept slaat aan. Het heeft ons bedrijf veranderd. We waren een gewone bakkerij op de hoek waar de klanten een halfje wit, belegde broodjes of gebak kochten. Nu komen mensen uit het hele land kijken hoe die ‘beroemde’ appeltaart gebakken wordt. Wij verwachten dat dit nog wel even doorgaat.”
In de schijnwerpers: rubriek met opmerkelijk regionaal nieuws