„Wat ontzettend lief”, zegt Brenda Koorevaar maandagochtend rond half tien. Ze staat in de deuropening van haar rijtjeswoning in Goudriaan (zo’n 800 inwoners). Haar straat heeft massaal de vlag uitgestoken. Van Simon Bor, voorzitter van de Goudriaanse Oranjevereniging ”Trouw aan Oranje”, heeft Koorevaar net een pak Oranjekoeken cadeau gekregen. „Het is allemaal anders. Allemaal wennen”, typeert ze de ongewone Koningsdag.

Versnapering

Een karretje achter zich aan trekkend gaat Bor van deur tot deur. Met de versnapering wil de Oranjevereniging de leden in deze crisistijd een hart onder de riem steken. „Lekker. Een goed ontbijtje zo”, glundert Syliva, een andere inwoonster, in de deuropening.

Ook Niels van Tienhoven is verguld met de traktatie. Al vindt de in oranje T-shirt gestoken man dat er „eigenlijk niks aan is” op deze Koningsdag, in deze crisistijd ook Woningsdag of Balkoningsdag genoemd. „Het is niet anders. We zullen ermee moeten leren leven.” Met vrienden heeft hij een bingo afgesproken. „We zitten dan op gepaste afstand van elkaar.”

Strikken

Beetje saai in Goudriaan? „Hier is altijd wat te beleven. Wij vervelen ons niet”, houdt Femke den Besten (22), bestuurslid van de Oranjevereniging, de moed er lachend in. In haar lange haar heeft ze rood-wit-blauwe strikken geknoopt. Op deze stralende aprildag zit een regulier Koningsdagprogramma er „helaas” niet in, maar online is er ook best wat te doen, zegt ze. Maandagavond vermaakt de Oranjevereniging de inwoners van het dorp met een online-quiz.

„Hier staat het op een normale Koningsdag vol met dorpsgenoten”, wijst voorzitter Simon Bor naar de lege straat voor dorpshuis Multistee in Goudriaan. „Na de aubade gaan we dan in de speeltuin naast het dorpshuis koffie drinken en koek eten.” Maar dat zit er deze maandag dus allemaal niet in.

Sloot

Bor loopt naar een brede sloot achter het dorpshuis, waar knotwilgen langs het water staan. „Vorig jaar hadden we op Koningsdag een balk over deze sloot liggen. Daar konden mensen overheen fietsen. Dit jaar dus geen mensen over de balk die nat worden.”

”Hou 1,5 meter afstand”, staat op een met ballonnen versierd bord vlakbij de plek waar cateraar Robert Kooijman hamburgers verkoopt. Van twaalf tot zeven. Zo’n honderd mensen hebben vooraf een bestelling geplaatst. Die kunnen de inwoners verdeeld over de dag ophalen. „We houden de RIVM-richtlijnen in de gaten.”

Martine Thijs, moeder van twee jonge dochtertjes, probeert er deze zonovergoten maandag het beste van te maken. Maandagochtend rond tien uur organiseert ze een eigen muziekfestijntje. Voor de deur. „Met dwarsfluit speel ik het Wilhelmus. We hebben onze overbuurman nog gecharterd. Die komt met zijn keyboard. Zo hebben we ons eigen miniconcertje. Gewoon leuk.”

Tuin

Om kwart voor tien laat Bob de Vries, actief in het vrijwilligersleven in Goudriaan, de klokken van de kerk luiden. Hij maakt een „nogal vreemde” Koningsdag mee. „Normaal luiden we de klokken niet.” Na het zingen van het Wilhelmus wil hij „wat gaan rommelen” in de tuin. „Mijn vrouw klaagde dat er nogal wat onkruid stond.”

Rond tien uur klinkt in de straten van Goudriaan het Wilhelmus. Couplet 1 en 6. „Mijn schild ende betrouwen/zijt Gij, o God mijn Heer.” Staand voor hun woningen zingen bewoners mee. Onder hen is Nienke den Boer. De jonge moeder is een van de organisatoren van straatspelletjes voor kinderen. „We maken er een gezellige dag van. Er is bijvoorbeeld theedoekengym voor de kinderen. Ze maken op muziek allerlei dansjes, zwaaiend met doeken. In de parkeervakken is genoeg ruimte om de anderhalve meter afstand in acht te nemen.”