Maar maken ze ook telkens de juiste keuzes? Hopelijk breken er rustiger tijden aan waarin dat zorgvuldig geëvalueerd kan worden, om er daarna lessen uit te trekken voor de toekomst.

De manier waarop staatshoofden en wereldleiders in deze maanden hun leiderschap tonen, verschilt sterk. De Amerikaanse president Trump verkeert in een lastig parket. Zijn politieke tegenstanders zullen, in de aanloop naar de presidentsverkiezingen, elke tegenvaller in de aanpak van corona uitvergroten. En die tegenvallers liggen helaas voor het opscheppen. Foto’s vanuit een ziekenhuis in Detroit laten zien hoe daar de lichamen van slachtoffers opgestapeld liggen omdat de mortuaria overbelast zijn. En wie had ooit gedacht dat het nodig zou zijn in een stad als New York een massagraf te delven? Dat de VS slecht voorbereid waren op een epidemie als deze, lijdt geen twijfel.

De vraag is in hoeverre je dat Trump kunt verwijten. Welk land was wél voorbereid op deze pandemie? En dat de president 2000 miljard dollar beschikbaar stelde in de strijd tegen corona, is uniek in de Amerikaanse geschiedenis. Daar komt bij dat hij, anders dan veel staatshoofden, nadrukkelijk uitsprak dat hij zijn hulp niet alleen van mensen verwacht maar ook van God. Terwijl Rutte hooguit een kaarsje aanstak in een kerk, riep Trump een nationale biddag uit.

De maatregelen van Trump werden echter al snel bestempeld als ”too little, too late”. Veel te lang ontkende hij dat corona een probleem zou gaan worden in de VS. Daarna wekte hij de verwachting dat de kerken met Pasen weer open zouden kunnen. Tegen zijn adviseurs in promootte hij het gebruik van medicijnen waarvan de werking onbewezen is. En zo kunnen zijn opponenten een reeks voorbeelden aandragen.

In elk geval was het zeer onverstandig van Trump om de steun aan de Wereldgezondheidsorganisatie WHO in te trekken. Trump speelt met vuur door, bij wijze van spreken, de elektriciteitskabel door te knippen van een ziekenhuis waar te veel slachtoffers vallen. De Verenigde Staten zijn met bijna 400 miljoen dollar per jaar de belangrijkste financiers van de WHO.

Of de WHO de juiste keuzes heeft gemaakt? Hopelijk breken er rustiger tijden aan om dat te evalueren – en er is inderdaad reden genoeg om dat kritisch te doen. Maar tot die tijd is het in ieders belang, ook in dat van Trump en de Amerikaanse bevolking, om de gelederen te sluiten in deze crisistijd in plaats van dreigementen te uiten die vooral het eigen belang lijken te dienen.