Minister-president van Aruba Evelyn Wever-Croes zei in eerste instantie niet akkoord te kunnen gaan met het lage bedrag. Ze verklaarde later de lening van Nederland te waarderen. Andere politici uitten openlijk hun frustratie en zeiden dat Nederland niet begrijpt dat 80 procent van het eiland afhankelijk is van toerisme en dat door de coronacrisis bijna alle inkomsten zijn weggevallen. Ze voelen zich achtergesteld in het Koninkrijk.

Ondernemers op Curaçao zijn bang voor een stijging van de werkeloosheid van 20 naar 50 procent en willen ook snel meer hulp van Nederland.

Minister van Binnenlandse Zaken Raymond Knops kondigde donderdag aan dat de drie landen naast medische hulp, en waar nodig hulp van Defensie voor de bewaking van de openbare orde, zachte leningen krijgen voor noodhulp. Curaçao had 765 miljoen Antilliaanse gulden gevraagd voor drie maanden, maar krijgt 177 miljoen gulden (90 miljoen euro). Sint Maarten krijgt 50,2 miljoen Antilliaanse gulden (25 miljoen euro). Dat land had om 254 miljoen Antilliaanse gulden (126 miljoen euro gevraagd).

Op Aruba, Curaçao en Sint Maarten is er deze dagen op sociale media veel aandacht voor de grote inzamelingsacties die op de eilanden werden gehouden voor de slachtoffers van de Watersnoodramp in 1953, als uiting van solidariteit binnen het Koninkrijk. Afbeeldingen van krantenartikelen uit 1953 doen via Facebook en Whatsapp de ronde. Ook de Curaçaose minister-president Eugene Rhuggenaath noemde die acties in 1953 als voorbeeld van de solidariteit die hij had verwacht.