Eén vraag aan deze stervende wereld
De laatste dagen van de derde maand in het jaar anno Domini 2020 zijn aangebroken. Maart roerde danig zijn staart: al onze schijnzekerheden bleken weinig meer waard. Maar waar brengt het ons?
Die vraag mag zelfs scherper. Bij Wie brengt het ons? Bij onze minister-president, koning, of RIVM-directeur? Tot een paar weken geleden had ik nog nooit van Jaap van Dissel gehoord. Nu wachten miljoenen mensen meer gespannen af wat hij en het Outbreak Management Team te zeggen hebben, dan wat er morgen in –lege– kerken wordt verkondigd als de enige en zekere troost in leven en sterven. Maar waar brengt het ons?
Zo ga ik tastend en worstelend mijn weg richting de zondag. Want het is toch een ongewone zondag in een buitengewone tijd? Of…merk ik al wat gewenning in deze crisisperiode? Kunnen we ons zo langzamerhand wel een beetje schikken in de situatie.
Je moet er toch ook het beste maar van zien te maken? Je moet het toch allemaal maar een beetje over je heen laten komen? Zo is er ieder dagdeel gelukkig wel iets stichtelijks om naar te luisteren of te kijken. Initiatieven voor elk wat wils. Maar waar brengt het ons?
Zo ga ik zoekend en vragend mijn weg richting de zondag. Bang voor allerlei gemeenplaatsen. Ook omdat er alweer zoveel gezegd en geschreven is. Ernstige woorden. Sombere woorden. Vermanende woorden. Hoopvolle woorden. Troostrijke woorden. En komende weken zullen er ongetwijfeld nog veel meer volgen. De opiniepagina’s en kerkbladen zullen vol komen. Met ronkende koppen. Vlammende betogen. Meeslepende bijdragen. Indrukwekkende analyses. Diepgravende interviews. Net als na de verwoestende tsunami in Azië. En na de MKZ-crisis. En na ”nine eleven”. En na de vele bloedige terroristische aanslagen in Europese hoofdsteden. En na…. Maar waar brengt het ons?
Zal dan nu de kerkverlating wel een halt worden toegeroepen? De secularisatie worden gekeerd? De kerkelijke versplintering gestopt? De fabriek van (reformatorische) afgoden in ons afgebroken? De gebrokenheid op allerlei gebied geheeld? Allemaal vraagtekens. Maar waar brengt het ons? Bij Wie brengt het ons?
Daarom zie ik uit naar de zondag. Gods dag. De dag, de roem der dagen, dien Isrels God geheiligd heeft. Waar Hij door Zijn Woord en Geest mijn gewenning, gemeenplaatsen en gezapigheid doet wijken voor Gethsemane, Gabbatha en Golgotha. Daar vervagen mijn vragen. Daar klinkt Zijn vraag aan mij en deze stervende wereld: Wat dunkt u van de Christus?
Ds. W. L. van der Staaij is predikant van de christelijke gereformeerde Thaborkerk in Scheveningen. Deze week hield hij een dagboek bij.