„Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles wat Ik u gezegd heb.”

Dit woord Trooster (Parakletos) betekent: voor iemand bidden. Zo zegt Johannes: „Wij hebben een Voorspraak bij de Vader.” Of: iemand troosten. Rachel wilde zich niet laten troosten.

Door deze betekenissen wordt heel aardig de werking van Gods Geest in de zielen van Gods kinderen beschreven. Hij is het Die hen opwekt en vermaant; zoals Hij Jezus de oren heeft doorboord, zo doet Hij ook Zijn leden. Hij leert en onderwijst hen van de liefde Gods tot hen. Zo zou de Heilige Geest hen leren, wanneer Hij zegt: „De Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en indachtig maken wat Ik u gezegd heb” (Johannes 14:26).

En zo doet ook de Heilige Geest, Die voor Gods kinderen bidt als Voorbidder. Niet zoals de Zaligmaker onze Voorbidder is als Middelaar Die tussen God en de mensen staat; want daar is maar één Middelaar Gods en der mensen. Maar de Heilige Geest maakt ons bekwaam tot bidden en schikt onze harten daartoe, legt de woorden in onze mond, maakt de tong bekwaam om die voort te brengen, zodat Gods Geest in ons bidt, en ook voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen, door Wie wij zeggen: „Abba, onze Vader” (Romeinen 8:15). Dus wordt Hij genoemd de Geest der genade en der gebeden, zodat Hij de Naam van Voorbidder mag dragen.

Jodocus van Lodenstein, predikant te Utrecht

(”De heerlijkheid van een waar christelijk leven uitblinkende in een godzalige wandel”, 1767)