Niet corona heerst maar God regeert
De uitbraak van het coronavirus komt volgens de Wereldgezondheidsorganisatie steeds dichter in de buurt van een pandemie, een epidemie die zich over grote delen van de wereld verspreidt. De rigoureuze maatregelen in Italië laten al zien wat de gevolgen zijn voor landen die de ziekte niet meer kunnen beheersen.
Niet alleen zijn er vele duizenden zieken en honderden doden, maar het hele land zit intussen min of meer op slot. De 60 miljoen inwoners mogen alleen reizen voor werk of in noodgevallen, scholen en universiteiten moeten minstens een maand dicht blijven en alle publieke bijeenkomsten zijn verboden, van sportwedstrijden tot huwelijken en begrafenissen.
Deskundigen verschillen van mening over de vraag hoe zinvol zulke drastische maatregelen zijn. Door deze aanpak raakt het openbare leven volledig ontwricht. De economische gevolgen ervan zijn nu al zichtbaar en financiële experts spreken weer over een crisis. In elk geval is duidelijk dat het virus niet onderschat mag worden. Epidemiologen schatten in dat in de ergste scenario’s tientallen procenten van de Nederlandse bevolking besmet kan raken, met duizenden of zelfs tienduizenden doden tot gevolg.
Bij alle maatregelen die de overheid tot nu toe afkondigt, wordt er één node gemist. In vroeger eeuwen was het gebruikelijk dat de regering een biddag uitriep. Dat gebeurde bij oorlogen en natuurgeweld, maar ook bij ernstige ziekten onder mens en dier.
Op het eerste gezicht is het tegenstrijdig om op te roepen tot zo’n biddag om het coronavirus, want zulke massale bijeenkomsten zijn de plaatsen waar die ziekte zich snel kan verspreiden. Toch verraadt dat een ongeestelijke manier van denken. Christenen belijden dat ziekte en gezondheid hun niet toevallig overkomen. Niet corona heerst, maar God regeert. Het coronavirus is slechts een tweede oorzaak, een middel in Gods hand. Hij zendt ziekte zoals ooit de plagen in Egypte, om de mens tot inkeer te brengen. Christenen hoeven daarvoor niet te verwijzen naar China, Iran of Italië. Ze hoeven ook geen verwijten te maken aan een overheid die abortus en euthanasie verdedigt of Nederland een genderideologie opdringt. Laten ze de hand in eigen boezem steken en zichzelf onderzoeken.
In de negentiende eeuw, tijdens heftige uitbraken van cholera, riepen predikanten hun hoorders op om te doen wat God sprak tot Salomo (2 Kron. 7:13,14). Als God ziekte zendt, moeten ze zich verootmoedigen, bidden, Gods aangezicht zoeken en zich bekeren. Als het volk dat zal doen, „zo zal Ik uit de hemel horen en hun zonden vergeven en hun land genezen.”
Het zou dus juist onverantwoord zijn om op voorhand kerkdiensten af te gelasten. Vanzelfsprekend moeten kerkenraden hun verantwoordelijkheid kennen en adviezen vanuit de overheid serieus nemen. Maar dat staat niet het gebod van de hoogste Koning in de weg: bekering.
