Veel natuur is in Israël al beschermd. Maar toch staan ook daar flora en fauna onder druk door ziektes, binnendringende soorten en schade die ontstaat door auto’s die door het landschap jakkeren. Een gesprek met de directeur van de SPNI, Iris Hahn, en de voorlichter van de SPNI, Jay Shofet.

Het lijkt in Nederland nergens anders over te gaan dan over klimaat, milieu en natuur. Waarom is er in Israël zo weinig belangstelling voor deze zaken?

Hahn: „Dat is een goede en een moeilijke vraag. Ik denk dat in Israël milieu als een luxe beschouwd wordt. Het staat niet hoog op de agenda bij politici en bij het publiek. Misschien komt het doordat we een jong land zijn. Er is een gevoel dat we nog voor ons bestaan moeten strijden.”

Maar de SPNI is al heel oud.

Hahn: „De SPNI werd meer dan 65 jaar geleden opgericht. Toch zie ik een positieve ontwikkeling. Dat hoor ik ook van anderen. Er is een verschil te zien bij kinderen en jonge mensen. Dat is het gevolg van onderwijs.”

Shofet: „De ministeries van Onderwijs en Milieu besloten fondsen beschikbaar te stellen voor milieuonderwijs, in het bijzonder op de basisscholen. Wij als SPNI werken daaraan mee. Op alle scholen krijgen kinderen nu lessen over het milieu.”

De regering wil aan de Middellandse Zeekust nieuwe jachthavens aanleggen. Waarom is de SPNI daarop tegen?

Hahn: „De kustlijn is vrij kort. Er zijn al velen die er gebruik van maken. We hebben niet veel stranden. Israël is dichtbevolkt, vooral in het noorden van het land. De jachthavens dienen slechts een klein gedeelte van de bevolking. Ze nemen gebieden in die voor het grotere publiek gebruikt kunnen worden. Een ander bezwaar is dat we geen baaien hebben, behalve de Haifabaai. De belangrijkste stroming die zand meebrengt, komt uit de Nijl. De jachthavens belemmeren die stroming en dus de zandaanvoer. Het is beter om voor jachthavens de inhammen te gebruiken die gegraven zijn bij de elektriciteitscentrales aan de kust.”

Wat heeft de SPNI buitenlandse toeristen te bieden?

Hahn: „Tot nu toe richten we ons voornamelijk op binnenlandse toeristen, maar we zijn van plan de activiteiten voor buitenlanders uit te breiden. We hebben al een website in het Engels. We kunnen gidsen leveren voor wandelaars. We hebben een nationaal wandelpad, dat overigens niet eenvoudig is omdat een deel door de woestijn gaat. In onze veldscholen kan iedereen informatie en advies krijgen over de vraag wat de moeite waard is om te bezoeken.”

Shofet: „Door het hele land hebben we centra voor vogelspotters. Daar komen honderden toeristen. De vogelspotters vormen een wereldwijde gemeenschap.”

Hahn: „Toeristen komen verder naar Mitzpeh Ramon, waar we een veldschool hebben. Er is daar een pad rond een van de mooiste kraters ter wereld. De hele route afleggen duurt acht dagen, maar iemand kan ook een deel doen. De wandeling voert door de woestijn. In de winter sneeuwt het er. De beste tijd is het voorjaar.”

Is de regelgeving in Israël om de natuur te beschermen streng genoeg?

Hahn: „Zo’n twintig, dertig jaar geleden waren er bouwplannen midden in de Timnavallei. Dat zal nu niemand meer in zijn hoofd halen. Vooral in het zuiden van Israël zijn de regels streng. Sommigen zeggen zelfs: te streng. Als je van de Ramonkrater als backpacker naar Eilat wilt trekken, kun je geen schuilplaatsen vinden, zoals in de Alpen. We zijn zo streng dat we niets in de natuurreservaten plaatsen. Het is zelfs moeilijk om daar water te vinden. Dus in het zuiden gaat het vrij goed.

Maar in het algemeen moeten we er de hele tijd voor vechten. Het leger wil oefenterreinen en de bevolking groeit snel. De verwachting is dat in 2048, als Israël honderd jaar oud is, er hier 15 miljoen mensen zullen wonen. Veel flatgebouwen in steden hebben nu drie of vier verdiepingen. Te hoge woontorens kunnen makkelijk veranderen in achterbuurten. Maar als de flats zes tot tien verdiepingen hoog worden, is dat een goede oplossing.”

>>natureisrael.org >>birds.org.il