Het blijft boeiend en interessant hoe een man als president Donald J. Trump het voor elkaar krijgt de spreekwoordelijke knuppel te blijven die het hoenderhok van pers en samenleving, wereldwijd, maar blijft beroeren. Want wees nu eerlijk: vanaf het begin van zijn gooi naar de kandidatuur voor het presidentschap heeft hij kans gezien om onbeperkt en vrijwel onbegrensd de gemoederen bezig te houden. Of je hem nu verguist of verafgoodt, bekritiseert of steunt, belachelijk maakt of juist bedankt, het doet er niet toe.

Vóór zijn publieke optreden als aspirant-politicus deed Trump er niet zoveel toe. Ik denk dat de meeste mensen amper wisten wie hij was. Men kende hem hooguit als een rijke man die wel eens ergens had gezegd: „You’re fired!” („U bent ontslagen!”). Daar staat hij inmiddels om bekend. Ook recent, in de nasleep van de ”vrijspraak” van zijn beschuldiging, in de Senaat, bleek dit het geval.

Trump zélf is ook al vaak ontslagen. Door de media, de publieke opinie, zijn politieke tegenstanders, voormalige kennissen of collega’s, door mensen uit de onder- en uit de bovenwereld, de parlementaire enquêtecommissie, het Huis van Afgevaardigden en noem maar op. Ik kwam in de laatste vier jaar zoveel namen tegen van aanklagers en verklagers, dat ik door de bomen het bos echt niet meer zie. Ik heb de namen ook niet onthouden, net als vele, zo niet alle Amerikanen. Zodra de storm voorbij is, blijkt hun faam vergaan. De storm van Stormy Daniels raast nu over haar eigen advocaat, die wordt aangeklaagd vanwege een miljoenenafpersing. „Kijk het maar achteraan”, placht mijn overleden vader nogal eens te zeggen. Maar Trump blijft gewoon op zijn werk komen, elke dag opnieuw. Je vraagt je soms af hoe de man het volhoudt.

Knipoog

Als trouwe RD-onlinelezer overzee verbaas ik me er soms over hoe uitspraken van Trump (de beroemde, of beruchte, tweets) het nieuws maar blijven halen. Ook verbaast het me welke er serieus worden genomen en welke niet.

Het is mijn gewoonte, als m’n tijd het toelaat, om het nieuws door te nemen van één dag. Ik zeg erbij dat dit doorgaans heel snel gaat, tenzij er echt iets gebeurt, zoals de aanslag op de Iraanse generaal Qusem Soleimani. Of dat er damherten mogen worden afgeschoten in het gebied rond de Oostvaardersplassen. Of dat Thierry Baudet zich verspreekt. Dit even ter zijde.

Het wordt past echt interessant als je de verschillende nieuwsberichten over Trump met elkaar gaat vergelijken. Wie zegt wat? En wat en wanneer wordt iets serieus genomen? Hier gaan de vele wegen uiteen. Zo stond op rd.nl onlangs een bericht van het ANP/DPA dat Trump de overwinning van de Democrátische voorverkiezing opeiste… Geheel waarheidsgetrouw stond vervolgens te lezen: „De resultaten van de Democraten in Iowa zijn nog niet bekend.” Dat wist Trump natuurlijk ook wel. Daarom: wat een belachelijke uitspraak van die domme Trump… Maar zou hij mogelijk toch gelijk hebben? De vraag stellen is hem beantwoorden. Het is toch vermakelijk dat Trump kans zag om te midden van de chaos in Iowa het nieuws weer te halen? Het ging daar helemaal niet om Trump, en toch ook weer wel.

Opmerkelijk is dat de chaos van de voorverkiezingen in één staat niet te wijten was aan bijvoorbeeld Russische inmenging, maar aan de fout van een app die was gerelateerd met het hoofdbestuur van de Democratische Partij. Ziet u de knipoog van Trump? Let behalve op de tweets ook eens op de glimlach van Trump, zichtbaar of niet, bij zo’n voorval.

Trump móet het nieuws ook wel steeds opnieuw halen. Anders was hem allang het zwijgen opgelegd. Het is de kunst van de pers in de Verenigde Staten en elders in de wereld om dát te doen: alles wat hij goed doet doodzwijgen. Dat was onder president Obama wel anders. Toch ziet Trump kans om in de schijnwerpers te blijven, met een knipoog. Ik vind dat knap.

Verzoeking

En verder is de Amerikaanse president gewoon op zijn werk en hard aan het werk. De resultaten mogen er zijn. Het is moeilijk voor de Democraten om te bewijzen dat het momenteel slecht gaat in de VS. Er wordt naarstig naar argumenten gezocht, maar er wordt weinig of niets gevonden. Veel mensen zien dat en weten dat. Goede wijn behoeft geen krans. Daarom laten de mensen die op Trump gaan stemmen zich ook niet horen.

Het enige wat Trump misschien moet leren, is wat de Spreukendichter schreef: „Laat u een vreemde prijzen, en niet uw mond; een onbekende, en niet uw lippen” (Spreuken 27:2). Maar ja, als niemand dat doet, kan het een verzoeking zijn om het zelf maar te doen. Daarmee blijft de waarheid van het Schriftwoord gewoon staan, maar de onbarmhartige werkelijkheid waarin Trump moet werken óók.

Het interessante in dit alles blijft dat de tweets die Trumps zelfingenomenheid uitstralen het nog steeds goed doen, en of men het wil of niet, ze worden trouw gelezen. Terwijl veel Amerikanen het negatieve nieuws over Trump zó beu zijn, dat ze het niet eens meer willen lezen. Ik ben er bijna één van. Behalve natuurlijk als het RD zulk nieuws brengt.

De auteur is predikant van de Netherlands reformed congregation in Kalamazoo (VS).