„We hebben met elkaar wel scherp wat er moet gebeuren, maar hóe we dit uitvoeren moet nu alle aandacht krijgen”, vindt de organisatie. „Gaan we als eerste de projecten doen met de meeste CO2-impact? Waar en wanneer moeten al die laadpalen worden gerealiseerd? Welke activiteiten gaan de schaarse technici als eerste uitvoeren?”

Alliander is bijvoorbeeld al vijf jaar op zoek naar een geschikte locatie voor een onderstation in de Haarlemmermeer om aan de snelgroeiende vraag naar elektriciteit te voldoen. Fysieke ruimte is niet alleen daar een probleem. Op dit moment heeft Alliander op vijftig locaties grote moeite om ruimte te vinden om installaties te bouwen. Vierkante meters zijn bijna niet te vinden.

Wat ook meespeelt zijn de procedures die doorlopen moeten worden. Het verkrijgen van een bouwvergunning voor een zogeheten onderstation duurt soms wel vier jaar. Dat betekent dat de realisatie van een onderstation van plan tot ingebruikname kan oplopen tot tien jaar. Ook kampt Alliander met een tekort aan technici om al het werk uit te voeren.

„We staan pas aan het begin van de uitrol van het klimaatakkoord”, benadrukt de onderneming. „Vóór 2030 moet er voor 35 terawattuur aan duurzame energie zijn aangesloten, zijn anderhalf miljoen woningen van het aardgas en zijn er 1,8 miljoen laadpalen geïnstalleerd. Dit heeft forse impact op het net. Dit vraagt om minstens een verdubbeling van het huidige stroomnet. Een opgave waar we normaal gesproken veertig jaar over doen en die we nu in tien jaar tijd moeten realiseren.”