Tot mijn ongeduld duurde het even voordat ik de aankomstvluchten op de beeldschermen op het Moskouse vliegveld Sjeremetjevo kon ontcijferen. Niet het Russisch, maar het Chinees was het struikelblok. Want de vluchten stonden in de welbekende en voor mij onbegrijpelijke karakters aangegeven.

Het Chinees op de beeldschermen vormt geen uitzondering. De Chinese taal is niet weg te denken op Sjeremetjevo. Het Luchthavenhotel maakt reclame in het Russisch, Engels én Chinees. Een wereldberoemde hamburgerketen, niet die met de gouden boog, verleidt Chinezen in hun eigen taal. Een Chinese zakenman of toerist hoeft niet bang te zijn te verdwalen op Sjeremetjevo, want de bordjes die de route aangeven naar de directe trein van het vliegveld naar Moskou en naar de terminals staan in het Chinees.

Rusland ziet Chinezen graag komen. Moskou heeft een draai gemaakt van het Westen naar Azië en heeft met name oog voor China. Een koers die in de hoogste versnelling raakte sinds 2014, het jaar van de annexatie van de Krim, de oorlog in Oost-Oekraïne en MH17, waarvan Rusland in de ogen van het Westen de schuldige is. Toen behandelden westerse leiders hun Russische collega Vladimir Poetin als een paria. Bij hen had hij, zeker op dat moment, steeds minder te zoeken. Bondskanselier Angela Merkel zou in 2014 over de Russische president hebben gezegd: „Hij leeft in een andere wereld.”

Ruslands wereld ligt in Azië, denkt Poetin. Hier valt voor zijn land geld te verdienen, en dan vooral in China, hoopt de Russische leider. Om de economische groei hoog en vol te houden, snakt China naar olie en gas. En als geen ander kan Rusland dat aan de buurman leveren.

Beide landen zetten hun wensen om in daden. In 2014 tekende Poetin en de Chinese president Xi Jinping een akkoord over de komst van een gaspijpleiding, genaamd ”De kracht van Siberië”, naar China. December vorig jaar ging de leiding open. Ook in andere sectoren trekt de handel tussen beide landen aan.

Niet alleen economisch weten ze elkaar te vinden. Poetin heeft China graag aan zijn zijde op geopolitiek en militair niveau. Met Xi Jinping wil hij de westerse hegemonie in de wereld doorbreken. In de VN-veiligheidsraad vallen Moskou en Peking elkaar bij stemmingen niet af. Samen houden China en Rusland militaire oefeningen.

Uit Xi Jinpings mond geen negatief woord à la Merkel over Poetin. In tegenstelling tot het Westen spreekt de Chinese leider zijn Russische collega niet aan op wat er misgaat in Rusland op mensenrechtengebied. Dat is een stuk prettiger praten voor Poetin. Autoritaire leiders spreken dezelfde taal. Xi Jinping noemde de Russische president vorig jaar zijn beste vriend. Samen bakten ze in 2018 ”blini”, traditionele Russische pannenkoeken, belegd met kaviaar en samen proostend met een glas wodka.

Maar het is wel een onevenwichtige vriendschap. Waar China met de VS vecht om de eerste plaats als grootste economie, loopt Rusland daar mijlenver op achter. Rusland als het kleine broertje van China. Het kan daarom nooit kwaad die grote broer de weg te wijzen op het vliegveld.