„En dit is Zijn gebod, dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon Jezus Christus.”

Christus bepaalde dat Zijn dood op deze wijze verkondigd zou worden, totdat Hij komt (1 Korinthe 11:26). De wijn van het heilig avondmaal wordt „Mijn bloed van het Nieuwe Testament” genoemd (Mattheüs 26:28), omdat het de zegeningen van het Nieuwe Testament verwerft. In deze verordeningen toont God dat Zijn hart vol mededogen is om ons geloof in het bloed van Christus te versterken.

Hier zien we ernstige inzettingen, die gegrond zijn op de leer van de zaligheid door het lijden van Christus. Als deze leer niet waar zou zijn, zou er geen aanleiding voor deze inzettingen zijn. God heeft geen verordeningen vastgesteld die zouden zijn als een hout, „een onderwijs van de ijdelheden”, zoals de tekst luidt (Jeremia 10:8). God heeft zo’n godsdienst niet nodig als ze niet gebouwd is op een zuiver fundament. Als deze leer niet waar is, zouden de sacramenten enkel spotternij zijn. God gebiedt ons op het bloed van Christus te vertrouwen. Wij vinden in de Schrift veel aanmoedigingen om op Hem te vertrouwen, waaronder de tekst „Kom herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven” (Mattheüs 11:28). Zeker, God zal ons niet met schijnbare liefde een strik spannen. Hij zal ons niet, met duidelijke blijken van liefde, dwingen op zandgrond te bouwen. Ja, Hij beveelt ons bovendien op Christus te vertrouwen (1 Johannes 3:23).

Salomon Stoddard, predikant te Boston (”Showing the Virtue of Christ’s blood”, 1717)