De uitspraak leidt tot emotionele reacties bij de boeren uit Kootwijkerbroek, die met enkele tientallen sympathisanten naar Den Haag waren afgereisd om de uitspraak bij te wonen.

Kalverhouder Gert-Jan Dokter noemt de uitspraak een forse tegenvaller. Toch heeft hij geen spijt van alle energie die hij in de zaak heeft gestoken. „Dat is het absoluut waard geweest. Ik hoop dat de overheid heeft geleerd dat een situatie heel goed beoordeeld moet worden, voordat ze gaat ruimen.”

Jacques Sluysmans, advocaat van vier betrokken boeren, vindt dat zijn cliënten „juridisch niet maar moreel wél in grote mate gelijk hebben gekregen.”

Jim Bakker, de dierenarts die in 2001 als eerste het besmet verklaarde kalf van boer Teunissen onder ogen kreeg, is er ondanks de uitspraak van overtuigd dat er in Kootwijkerbroek nooit MKZ is geweest. „Het staat voor mij vast dat het monster in het laboratorium zelf besmet is geraakt.” In Lelystad werden in 2001 ook bloedmonsters uit andere delen van Nederland, waar onomstotelijk MKZ was uitgebroken, onderzocht.

Drie zussen Bredenoord zijn nog altijd verdrietig over de ruiming van de boerderij van hun broer Evert, melkveehouder in Welsum. “Everts veestapel was de erfenis van onze grootouders en ouders. Verschrikkelijk was het dat alle koeien gedood werden”, zegt Diet. Zij is secretaris is van de stichting Ent Europa, die tijdens de MKZ-crisis in 2001 werd opgericht en zich verzet tegen het ruimen van gezonde dieren. In plaats daarvan zou vee tegen besmettelijke ziekten moeten worden ingeënt. De uitspraak van het CBb kunnen de zussen niet begrijpen. “Het is toch duidelijk dat daar in Lelystad van alles fout gegaan is. Dat ruimingsbesluit had nooit genomen mogen worden.”