„Je weet niet of je veilig bent”, vertelt Riddle dinsdagmiddag rond 12.00 uur Nederlandse tijd per telefoon. Het is dan in Australië oudejaarsavond.

Al wekenlang ziet Riddle rook van de bosbranden in het land, maar afgelopen dagen kwam het vuur een stuk dichterbij. „Op zo’n 10 kilometer afstand zagen we het vuur in de heuvels branden”, zegt Riddle. De jonge vrouw is geboren en getogen in Nunspeet en woont sinds enkele jaren met haar man James (29) en hun 1-jarige zoontje Elliot temidden van heuvelachtige landerijen nabij het plattelandsdorpje Bega, in het zuidoosten van Australië.

Lees ook

Doden en vermisten door bosbranden Australië

Dak

De familie houdt deze dagen hun huis nat, in de hoop dat het vuur er geen vat op zal krijgen. „We hebben extra tuinslangen en sproeiers gekocht. Belangrijk is dat we het gras kort houden en dat het dak nat is. Maar de wind voert as en verbrande bladeren naar ons toe. Dus de kans bestaat dat daardoor brand ontstaat.”

Riddle ziet hoe Australiërs in paniek raken door de branden die het land al maanden teisteren. „Er zijn al zo veel huizen verbrand. Het vuur verspreidt zich op een heel onverwachte wijze. Lastig is ook dat de brandweer niet kan blussen in het heuvelachtige gebied in onze omgeving. Kennelijk is het terrein daar te ruig voor. Er zijn te weinig brandweerwagens beschikbaar. Mensen horen dat ze zelf maar moeten proberen hun huis te redden. Evacuatiecentra zitten vol. Mensen slapen op de stoep.”

Caravan

Sinds enkele dagen ontfermt de familie Riddle zich over een oudere vrouw („met haar poesje”) uit hun kerkelijke gemeente. Die vrouw komt uit een ongeveer 40 kilometer verderop gelegen dorp waar het vuur om zich heen greep. „De man van de vrouw zit nog steeds in dat dorp. Elektriciteit heeft hij niet. Het echtpaar is van alles verloren. Een caravan, een schuur, dieren: allemaal verbrand. Heel heftig.”

Telkens hoort Riddle schrijnende verhalen over de verwoestingen die de branden aanrichten. „In het dorp Cobargo, enkele tientallen kilometers bij ons vandaan, is heel veel afgebrand. Van de twintig winkels staan er nog zo’n twee overeind. Een vader en zoon die achterbleven, zijn omgekomen.”

Moedeloosmakend is de dikke rook die op vele plekken de lucht verduistert. „Normaal gesproken kunnen we 60 kilometer ver weg kijken. Nu nog maar een paar honderd meter”, verzucht Susanne Riddle. „Er hangt een ontzettend dikke, donkere, oranje-achtige rook. Je hebt daardoor geen idee hoe dichtbij de brand is.”

Gebedsbijeenkomst

Op Oudejaarsavond (het is in Australië ongeveer 10 uur later) hield de familie Riddle samen met een negental anderen een gebedsbijeenkomst. Ze legden de noden door de vele branden aan God voor. „Gebed is heel hard nodig, zeker voor de brandweer. Er heerst nu zo veel ellende in Australië. Veel wegen zijn afgesloten, vliegtuigen stijgen niet op. Ook vele toeristen zitten klem. Mensen voelen zich niet veilig. God is de Enige die regen kan geven. Het lokale ziekenhuis hier in de buurt kan het aantal patiënten met door rook beschadigde luchtwegen niet aan. Er is geen luchttransport mogelijk voor te vroeg geboren baby’s die naar een groter ziekenhuis moeten.”

Tijdens de gebedsbijeenkomst hoorde Riddle opmerkelijke verhalen over „atheïsten” die Gods bewarende hand ervoeren. „Mensen vertelden dat ze vluchtten naar zee en dat het vuur hen op de hielen zat. Totdat de wind ineens keerde en die mensen gespaard bleven. Ze zagen dat als een groot wonder. Ik vind het mooi als mensen openlijk God danken.”

Show

In Australië woedt een discussie over het wereldberoemde nieuwjaarsvuurwerkfestijn in de miljoenenstad Sydney, waar bewoners ook in de greep zijn van de branden. De autoriteiten gaven groen licht voor de vuurwerkshow. Tot ongenoegen van veel Australiërs. Susanna Riddle vindt dat de vuurwerkshow vanwege de crisis in het land had moeten worden afgelast. „Ik snap niet dat die vuurwerkshow doorgaat. Een lichtshow in Syndey had ook gekund. Nu er tijdens de show vuurwerk wordt afgestoken, zijn honderden brandweermensen nodig om standby te staan. Terwijl die brandweer uitgeput is van het vele werk de afgelopen weken en op andere plekken in het land zo hard nodig is.”

Susanna Riddle maakt de „meest bizarre” jaarwisseling mee uit haar leven. De zorgen blijven. „Nu is het bij ons even wat afgekoeld, de wind staat voor ons gunstig”, vertelt ze dinsdag. „Maar zaterdag wordt 42 graden verwacht. Dan wordt het spannend.”