Bij kerkelijke en theologische discussie kan ongemerkt grens worden overschreden
De classis Haarlem van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) vindt dat de samenwerkingsgemeente in IJmuiden met de benoeming van een vrouwelijke ambtsdrager „geen principieel Bijbelse regel” heeft overtreden. Vooralsnog neemt de classis geen maatregelen. Ze wacht op de besluiten van de generale synode. Uitstel dus.
Uitstel kwam er ook in de kwestie Zwolle. De christelijke gereformeerde kerk aldaar wil dat homoseksuelen die in liefde en trouw samenwonen belijdenis van het geloof moeten kunnen doen en ook moeten kunnen deelnemen aan het heilig avondmaal. Dat strijdt met de besluiten van de generale synode van de CGK.
Vanuit verschillende geledingen van de CGK is aangedrongen op het nemen van maatregelen. De classis heeft dat vorige week nog niet gedaan. Ze inventariseert eerst welke oplossingen mogelijk zijn.
Beide kwesties spelen binnen de CGK. Het is echter een misvatting te denken dat uitsluitend in dat kerkverband indringende discussies worden gevoerd. In elke kerk zijn ontwikkelingen waaruit blijkt dat oude standpunten, ontleend aan of gefundeerd in de Bijbel en de belijdenis, onder druk staan. Te denken valt aan thema’s als schepping en evolutie, de vrouw in het ambt en de acceptatie van samenwonende homoseksuelen. Wie enigszins op de hoogte is van de kerkelijke ontwikkelingen, weet dat er sprake is van verschuivingen.
Eind vorige week hielden bezwaarden uit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt een studiedag over de vrouw in het ambt. De hervormde prof. dr. H. van den Belt adviseerde de bezwaarde vrijgemaakt gereformeerden: „Niet scheuren, maar blijven, vanwege de trouw en het geduld van God.”
Inderdaad vraagt de Bijbel geduld te oefenen met mensen die in woord, daad of leeropvatting van het rechte spoor afwijken. Het gaat er in de kerk immers om deze mensen te behouden. Maar er zijn wel grenzen. Zowel in de brieven van Paulus als in de zeven brieven in Openbaring wordt dat duidelijk gesteld. Zo krijgt de gemeente van Efeze de waarschuwing zich te bekeren. Wanneer zij dat niet doet, zal de kandelaar van haar geweerd worden (Openbaring 2). Geduld is goed, maar het is niet eindeloos. Het houdt een keer op.
Bekend is dat van uitstel vaak afstel komt. Evenzo is bekend dat in discussies niet alleen de scherpte wordt weggenomen door nuances aan te brengen –hetgeen soms winst is–, maar dat ook de duidelijkheid minder wordt. Dat is het risico bij allerlei actuele kerkelijke en theologische discussies. Zo dreigen kerken en gemeenteleden langzamerhand meegezogen te worden in ontwikkelingen die op gespannen voet staan met de Bijbel en de belijdenis. En kan ongemerkt een grens worden overschreden.