Het duurde evenwel te lang voordat Snel de volle ernst van het probleem onderkende. Controleurs gingen stelselmatig veel te ver bij de aanpak van vermeende fraude en dupeerden zo duizenden mensen. Snel wordt vooral aangerekend dat hij de Tweede Kamer onvolledig en zelfs onjuist over de zaak informeerde. Dat gedupeerde ouders die hun dossiers opvroegen recent enorme multomappen vol zwartgelakte pagina’s ontvingen, leek de druppel.

Toen Snel (49) in 2017 aantrad als staatssecretaris, had hij van alle bewindslieden veruit de minste politieke ervaring. Zijn verdiensten als ambtenaar en bestuurder, achtereenvolgens bij Financiën, pensioenuitvoerder APG, het Internationaal Monetair Fonds en de Nederlandse Waterschapsbank, brachten hem in beeld voor de functie. Maar om die te gaan bekleden moest hij eerst nog lid worden van D66.

Bij de Belastingdienst, het werkterrein van de staatssecretaris van Financiën, wachtte Snel een lastige klus. De fiscus zucht nog altijd onder de nasleep van een mislukte ICT-vernieuwing en een uit de hand gelopen reorganisatie, waarbij veel te veel gekwalificeerde mensen gebruikmaakten van een vertrekregeling.

Met een beheerste aanpak, door veranderingen stap voor stap door te voeren, probeerde Snel de Belastingdienst weer op de rails te krijgen. Maar er rolden meer lijken uit de kast, waarvan de affaire rond de kinderopvangtoeslagen het meest in het oog sprong.

Tot de successen die onder zijn bewind zijn behaald, rekent Snel in ieder geval de strengere aanpak van bedrijven die slechts in Nederland kantoor houden wegens het milde belastingklimaat. Ook is onder zijn bewind gewerkt aan fiscale maatregelen die mensen en bedrijven tot ‘groenere’ keuzes moeten bewegen en is hij begonnen met de hervorming van de omstreden ‘spaartaks’ in Box 3.