AMSTERDAM - De affaire rond de opgestapte havendirecteur Scholten roept steeds meer vragen op. Joep van den Nieuwenhuyzen lichtte dinsdag een tipje van de sluier op. Herrie in de haven. Om duikboten voor Taiwan.plattekst rafelen (u20,1,0(Vol vuur houdt hij zijn tirade. Onvermoeibaar, zonder onderbreking, meer dan een halfuur lang. Onder een portret van hare majesteit geeft de omstreden zakenman in een warm, uitpuilend zaaltje van het prestigieuze Amstel Hotel zijn visie op de feiten.

Van den Nieuwenhuyzen liet zich dinsdag in allerijl invliegen uit de Verenigde Staten om „het echte verhaal” te vertellen. Woensdag vertrekt hij weer naar the States om zijn zakentrip af te ronden.

Wat een toelichting had moeten worden op de gang van zaken bij het Havenbedrijf Rotterdam, mondde dinsdag vooral uit in een kanonnade tegen de Nederlandse overheid, tegen het ministerie van Defensie, tegen de minister van Economische Zaken. Ze laten hem in de steek. Ze komen hun beloften niet na. Ze verkwanselen de belangen van ons land.

Zijn boosheid over de opstelling van Den Haag -echt verbitterd toont hij zich niet- heeft alles te maken met de affaire-Scholten in de haven van Rotterdam. Op de bodem van het schandaal liggen zes onderzeeboten voor Taiwan. Van den Nieuwenhuyzen zou ze met zijn Rotterdamse Droogdok Maatschappij (RDM) leveren voor 6 miljard dollar. Het project zou hem tien jaar werk en 600 miljoen dollar winst opleveren. Zou.

Want de Chinese autoriteiten -verklaard tegenstander van levering- voerden in 2002 de druk op de Nederlandse regering op. De toenmalige minister van Buitenlandse Zaken, Van Aartsen, belde daarop hoogstpersoonlijk met Van den Nieuwenhuyzen en „smeekte” hem om als „goed Nederlands staatsburger” af te zien van de megaorder.

Van Aartsen zegde in hetzelfde telefoontje substantiële compensatieorders toe. De RDM-topman was op dat moment in Washington om een handtekening te zetten voor een consortium dat de duikboten in Taiwan zou bouwen. „Ik wil deze woorden onder ede voor de rechtbank herhalen”, aldus de RDM-topman.

In Rotterdam verliep het proces nagenoeg identiek. Havenbaas Willem Scholten nam (ook al onder druk van Peking) contact met hem op. Voor de haven stonden er, met een toenemende stroom containers uit China, immers ook grote belangen op het spel.

Van den Nieuwenhuyzen ging uiteindelijk door de bocht. „Uit vaderlandsliefde.” Hij zag af van de lucratieve order. Als compensatie verstrekte Scholten tussen eind 2002 en juni 2004 de omstreden 100 miljoen.

Dat de havenbaas wel eens op eigen houtje zou kunnen handelen, daar heeft Van den Nieuwenhuyzen geen moment bij stilgestaan. De toezeggingen bleven immers binnen de vastgelegde bevoegdheden van Scholten. De compensatie, opgelopen tot 100 miljoen euro, is opgebouwd uit vele kleine bedragen, waarvoor de havenbaas geen verantwoording behoefde af te leggen.

Bovendien verstrekte een advocatenkantoor voor elke garantstelling een goedkeuring via een zogenaamde ”legal opinion”. Dat alléén de havenbaas de overeenkomsten ondertekende, vond Van den Nieuwenhuyzen -„gezien de aard en de vertrouwelijkheid van de gesprekken”- helemaal niet vreemd. „Hij tekende namens het Havenbedrijf.”

Tragisch vindt hij de afloop voor Scholten. En onverstandig van het Havenbedrijf. Want de 100 miljoen euro zijn volgens Van den Nieuwenhuyzen niet zoek. „De 100 miljoen is volledig gedekt.” De RDM heeft verschillende (onroerende) goederen als onderpand, waaronder het historische cruiseschip de ss Rotterdam, RDM Technology en een datahotel in Frankfurt.

De totale waarde schommelt tussen de 96 en 200 miljoen euro. Tenminste, wanneer het havenbedrijf „als een goed huisvader” met deze goederen omgaat. Dan is er niets aan de hand, betoogt Van den Nieuwenhuyzen. De waarde keldert natuurlijk met tientallen procenten als deze goederen via een liquidatieverkoop à la minute te gelde worden gemaakt. Maakt het Havenbedrijf handig gebruik van de marktwaarde en verkoopt ze deze op een geschikt moment, dan is er geen vuiltje aan de lucht.

Had de Nederlandse overheid zich ook maar zo’n goed huisvader betoond. Van den Nieuwenhuyzen kan niet nalaten het te benadrukken, met een oneindige stroom voorbeelden. Het Fennek-project, SP Aerospace, de houwitsers, de Leopard-2’s. De overheid werkt hem tegen, vindt hem lastig, wil hem kwijt. „Defensie is bewust bezig RDM Technology te elimineren.”